Mancini, taktik formatla çok fazla oynuyor olabilir ama şunu da belirtmeliyim ki; rakibe göre şablona ayar çekiyor. Mesela geçen hafta Trabzonspor karşısındaki 4-3-1-2 düzeni, dün akşam Kayseri’de neredeyse 4-2-4’e döndü. Sezonun ilkyarısının en iyi 45 dakikasını izlediğimiz oyunda, G.Saraylı futbolcular her bölgede hata oranı sıfıra yakın bir performans sergilediler. K.Erciyesspor’u küçümsemek istemiyorum ama ilk 45’de G.Saray’a refakatçi pozisyonunda idiler. Evet, maç golle başladıysa da, G.Saray bu bölümde o görkemli futbolundan hiç ödün vermedi. Kalitesi yüksek futbollarında göze fazlasıyla çarpan, tüm oyuncuların statiklikten çıkıp kendi merkezinde hareket halinde olmaları ve devamlı boşa çıkmalarıydı. Bu işlevi yerine getirenlerin başını ise forvet hattının elemanları çekiyordu.
Burak zaman zaman hazırlık bölgesine yardıma gelse de Drogba, Sneijder ve Bruma gol sahasında devamlı yer değiştirerek; ilk yarıdaki farklı skorun baş mimarları oldular. Aynı övgü sözlerini ikinci 45’in ilk 15 dakikasında; orta saha ve defansta görev yapanlar için söyleyemeyeceğiz. Chedjou - Semih her zamanki gibi panik atak (golde bu anda geldi) durumuna girerken; Sabri ile Hakan da, Yasin ve İbricic’e fazla gol koridoru açtılar. Neyse ki bu görüntü uzun sürmedi.
Sanırım Mancini, bu duruma da çözüm üretecektir. G.Saray’da son 2 hafta da olsa takım performansında; fonksiyonel bir gelişim var. Bunu devre arası daha da arttırıp, 2. yarı maçlarına fazlasıyla yansıtırlarsa; (yapılacak 1-2 ara transfer de hesaba katılırsa) hedeflediklere yere emin adımlarla yürürler.