Türkiye’ye en büyük kötülüğün İslamiyetin kötüye kullanılmasıyla yapıldığını söylemek zorundayız
FETÖ daha cemaat konumundayken dünyaya açılma projesi kapsamında “dinler arası diyalog” kampanyası başlatmıştı.
Hadi öncekiler farkına varmadı diyelim.
İslamiyeti referans aldığını açıklayan Adalet ve Kalkınma Partisi yetkilileri ile atadığı Diyanet İşleri başkanları neredeydiler!
İtiraf etmeliyim ki yangına körükle gitmek gibi bir yaklaşımı sürdürüyorlardı.
Anlamakta zorlandıklarımdan ve merak ettiklerimden biri de şu: “Dünya nimetlerine rağbet (istek, arzu) etmek, farz ve sünnete uygun bir yaklaşım mı?”

***

OHAL yetmemiş olmalı ki gündeme seferberlik de getirildi. Demek ki “Anayasanın tanıdığı hür demokrasi düzenini” korumak (!) giderek güçleşiyor.
Bana sorarsanız demokratik düzenin korunması için anayasaya aşağıdaki bölümün eklenmesi yeterli olur.
Ben gazeteci ve dava vekili olarak yazdım. Hukukçular yasa yapma tekniğine uygun duruma getirebilirler.
“Söz, eylem ve işlemleriyle Türkiye Cumhuriyeti’ni tazminat ödemek zorunda bırakanlardan Hazine’ce ödenen tazminat tutarı faiziyle geri alınır.”

***

Tetikçilerden geçilmez oldu. Bakıyorsunuz kim daha önce FETÖ lideri Fethullah Gülen’i övmüşse, kendisini temize çıkarmak için muhbirliği ve tetikçiliği kutsal bir görev sayıyor.
Emre Hoca’nın (Kongar) 11 Kasım 2016’da yayımlanan “Yansıtma” başlıklı yazısını bir kez daha okumakta yarar ver. Çünkü yazı, bugünü de betimleyen bilimsel bir saptama yapıyor.
Bir saptama da ben yapmaya çalışayım.
Necip Fazıl Kısakürek, önemli ustalarımızdan Bedii Faik Akın ile 1961 yılında polemiğe girmişti.
Bedii Faik’in Dünya gazetesini aşağılamak için yaptığı tanım da “Babı Âli’nin Bab-ı Âdi Cephesi” idi.
“Babıâli” o süreçte bugün kullanılan “medya” sözcüğünün karşılığı sayılırdı.
“Adi” sözcüğünün karşılığını bilmeyen yoktur sanırım.
İşte Kısakürek’in o polemik tanımı bugün somutlaşmış durumda. Hem de Kısakürek hayranları ve ona ayak uydurma durumuna düşmüş olanlar tarafından...