Sabah güzel başladı. Rahat bir nefes aldık. Özgür, adaletli, daha eşitlikçi; insanların kin ve nefretin mahkeme kapılarında, pazaryerleri çöplüklerinde, iktidarın iane kapılarında, iktidar partisinin merkezlerinde/valiliklerinde/ kaymakamlıklarında... süründürülmediği, layık olanların dışlanıp iktidarın sıradanlığının tüm kurumlarda egemen olamayacağı, tüm kapıların tüm yurttaşlara açık tutulacağı, şeffaflığın ağır basacağı yeni bir ülkenin kapısı aralandı sanki.

İlk sunuşu yapan Faik Öztrak’ın açıkladığı yeni yönetimin ana ilkelerinde, başlı başına nasıl bir ülke kurmada mutabakat sağladıkları görülüyordu.

Çok ayrıntılı çalışılmış ve hayata geçirmeyi vaat ettikleri 2 bin 300 madde ile özetlenmiş bir mutabakat metni, öyle iki yıllık değil, hatta 5 yıllık bile değil, en az iki dönem sürecek, sürdürülmesi gereken bir iktidar olma fotoğrafını önümüze koyuyor.

Ülke o kadar ağır bir hasarla karşı karşıya ki iktidar olmanın can damarı olan özellikle ekonominin yerli yerine oturtulması bile 4-5 yılı alacaktır. Eğer seçilirlerse 4 yılda ancak milleti de mutlu edecek, yarının çok daha parlak olacağına ilişkin millette büyük bir “gerçekleşiyor” umudunu yaratacak bir sonuç elde edebilirler. 

Bu nedenle, iki yılda güçlendirilmiş parlamenter sisteme geçmek için anayasa değişikliği referandumuna gideriz hayalini, eğer varsa, bir kenara bırakmaları gerekir.

UZUN SÜRELİ YÖNETİM ORTAKLIĞI

Zaten 240 sayfalık büyük metindeki ayrıntılı maddelere baktığımızda, zaten uzun bir ortaklığı ve iktidar dönemini içeriyor, dersiniz.

Öyle olması gerekir! Ülkenin bu kez de altı parti arasında bu kez tek başına iktidar mücadelesine sahne olmasına ve yeni parçalanmalara zerre kadar tahammülü yok. 

Ülkeyi düşünecekler, beş yıldan sonra da bu metinleri gerçekleştirmek için ortak iradelerini sürdürecekler umudundayım.

Her türlü ayrımcılığı dışlayacak, milleti birleştirecek uzun soluklu bir yönetim, ülkede yaratılan 20 yıllık hasarın ana konularını ancak giderebilir.

ACİLEN EKONOMİ 

Bunun için en önemli öncelikli konu, halk açısından daha eşit, yoksulluğun kökünün kazandığı, milli gelirin çok daha eşitçe dağıtıldığı politikaları acilen devreye sokmak olacaktır.

Öncelikli konu millete rahat nefes aldırmaktır. Diğer üst yapı değişiklikleri peyderpey sökün edebilir.

Zaten hukuk ve yargı reformu, zaman alacak bir konu. Vesayet altındaki yargının, iktidara ideolojik saplantılarla kesin bağlı olanlar dışında, vicdana ve hukuka uygun olan bir davranışa geçeceği varsayılabilir. Artık sistemin değiştiğini görenler, adalete geri dönebilirler. Başarılı bir yönetime millet kanaat getirdiği anda da anayasa değişikliği gündeme getirilebilir.

Mutabakat metni pek çok “uzlaşı” da içeriyor. 

Özellikle İstanbul Sözleşmesi’nin sözü edilmiyor ama uluslararası anlaşmaların ancak Meclis kararıyla iptal edilebileceği ve bu konuda yapılan yanlışlardan geri dönüleceği biçiminde ifadeler ve kadınların korunmasına-eşitliğine çeşitli bölümlerde yapılan önemli vurgular, bu konuda tereddütleriz aşıyor.

NEYİ TARTIŞACAĞIZ 13 GÜNDE

13 Şubat’ta cumhurbaşkanlığı yönetim yol haritası ile birlikte ortak adayın ismi açıklanacak.

Altı partinin yönetime nasıl katılacağı ve ortak aday konusu özellikle veya ağırlıkla İYİ Parti ile CHP arasında tartışma konusu.

Partilere bir sorumluluk düşüyor: Önümüzdeki 13 gün sürede neyi tartışacağız, partilerin yönetimde en çok kazanç sağlayacakları pozisyon veya itirazlarını ve bu itirazlarını adayın belirlenmesinde bir koz olarak kullanacakları söylentileri mi?

Yoksa ortama koydukları muazzam kapsamlı bir metni mi?

Birincisi olursa metne çok yazık olur.