O kafaya sahip olmak için illa Afganistan’da yaşamak mı gerekir? Afgan tarihinin ünlü heykellerini yıktığı için bir anda adını dünyanın dört bir yanına duyuran Talibanlar’ın, bu çorak ve fakir Asya ülkesinden her yana cömertçe yayılmakta olduğunu duyuran haberlerden birisi de pazar günkü gazetelerde yer almıştı.

Trabzon’un seçilmiş belediye başkanı AKP’li Orhan Fevzi Gümrükçüoğlu, kente ne tür kalıcı yapıtlar kazandırdı bilmiyorum ve doğrusu merak da etmiyorum. O tür başarılar varsa, onlar bu ünlü Karadeniz kentinin hemşerilerini ilgilendirir. Çünkü yukarıda da söylediğim gibi Sayın Gümrükçüoğlu onların oylarıyla sandıktan çıkmış ve belediye başkanı olmuştur.

Ama başkanın adını kent dışına taşırmakla kalmayacak icraatlar sadece Trabzonluları değil, bu ülkede yaşayan ve uygarlık ipini göğüslemek isteyen herkesi harekete geçirmeli. Kötü şeyler yapılınca sessiz kalmamak, harekete geçmek bir yurttaşlık görevi sayılmalıdır.

Kars’taki “İnsanlık Anıtı”nı yıktıran zihniyetin Trabzon temsilcisi olan belediye başkanının, kentin adını tüm ülkeye ileten üç hemşerisinin büstlerini kaldırma kararı vermesi, gerekçe olarak da bu büstler dikilirken meclis kararı alınmamış gibi sudan ucuz bir mazeretin arkasına tam siper yapması bağışlanır bir şey değildir.

Yıllardır Trabzon Şehir Parkı’nda duran ve aralarında eğitimci İbrahim Cudi Efendi, çevirmen ve edebiyat ustası Sabahattin Eyüboğlu, tarihçi Hasan İzzettin Dinamo, bilim adamı Celalettin Algan gibi ünlü Trabzonluların büstleri, “park düzenlemesi” bahanesiyle kaldırılıp depoya götürülmüş, ama düzenleme tamamlanmasına karşın yerlerine dikilmemişse başkanın “Bu konuda şehir meclisince alınmış bir karar yok” gerekçesi temelsiz kalır. Tek bahane bu büstler dikildiği sırada şehir meclisi kararı alınmamışsa süren oturumlar ne güne duruyor. Ya başkanlık olarak ya da meclis üyelerinin teklifi olarak sorunu çözmek çok mu zordur?

Kaldı ki, önceki Belediye Başkanı Atay Aktuğ, büstlerin kendi döneminde ve kent meclisi kararı ile konulduğunu açıklayarak, o bahaneyi de çürütmüş oluyor (24 Temmuz Hürriyet).

İnsanlar, büstleri Trabzon parkında dursa da, kaldırılmış olsa da İbrahim Cudi Efendi, Sabahattin Eyüboğlu ya da Hasan İzzet Dinamo adını bu ülkenin aydınlık yurttaşlarının öncüleri olarak rahmet ve saygıyla anmayı sürdürecektir.

Ama gelecek günlerde bu isimlerin büstlerinin depoya kaldırılmış olduğunu öğrenenler, kaldıran zihniyet için Taliban kafası demekten alıkonulamayacaklardır.

Göğüş’ün Ardından

Benim kuşağımdan her gün birer ikişer dost ya da arkadaşın eksilmesini doğanın kendi yasaları içinde, eski bir deyimle tevekkülle karşılasanız da özel listenizden birisinin daha göçtüğü haberi sarsıcı oluyor.

O isimlerden birisi de gazeteci meslektaşım olmanın ötesinde 1954’lü yıllarda haftalık haber dergisi KİM’i, Şahap Balcıoğlu, Özcan Ergüder ve kendisi ile birlikte yayımladığımız Ali İhsan Göğüş’tü. İhsan’la meslekte başlayan sonraları Esentepe Gazeteciler Sitesi’ndeki evlerimizde süren ve bir dergi etrafında kenetlenen dostluğumuz zaman zaman arızalara da uğradı. Ama telefonla da olsa birbirimizle ilişkimizi kesmemiştik. Ta ki, ölüm ilanında da belirtildiği gibi o uzun veda dönemine, yani komaya girişine kadar.

Kızı Zeynep’e ve sevenlerine başsağlığı diliyorum!..