Depremin yüreklerimizde oluşturduğu acı ve bilinçlerimizde yarattığı travma, ancak anlayışlarımızda başaracağımız yeni bir toplumsal değişim ve silkelenme ile aşılabilir.

Ülke ve halk olarak günlerdir depremin acısını yüreklerimizin derinliklerinde duyumsuyoruz. Deprem bölgesinde yaşanan acılar adeta yüreklerimizi dağlıyor! O bölgede bulunup bulunmadığımızın ya da bir yakınımızın olup olmadığının hiç önemi yok. Yaşanan acıları hep birlikte toplumca göğüslemeye çalışıyoruz.

6 ŞUBAT, YENİ BİR MİLAT

6 Şubat depremi, toplumsal yaşamda çok önemli bir kırılma yarattı. Enkaz altında kalanlar yalnızca canlarımız değildi. Aynı zamanda enkazın altında, bugüne kadar bize dayatılan / alıştırılan yanlışlıklar, hatalar ve eksiklikler de vardı.

Kentleşme ile yapılaşmadaki hatalar, yanlışlıklar, tarım alanlarının yapılaşmaya açılması, başta bazı kamu binalarında olmak üzere inşaatlardaki hırsızlıklar, yetersizlikler, müteahhit hileleri, hepsi deprem bölgesinde adeta ortaya dökülüp saçıldı! Toplumca hayatın gerçekleri ile bir kez daha yüz yüze geldik. Hem de çok acı biçimde!...

Peki yaşanan bunca acıdan dersler çıkarabilecek miyiz? 6 Şubat depremini, toplumsal yaşamda yeni bir milat haline getirebilecek miyiz? Yönetenler, ilgililer ve sorumlular tarafından bize dayatılıp alıştırılmaya çalışılan kaderciliği aşabilecek miyiz? Aslında bu acıların yeniden ve başka bölgelerde yaşanmaması için, bunları başarmak zorundayız.

Depremin çok ağır vurduğu kentlerde çöken yalnızca yapılar ve mekânlar değildi. Kamu yönetiminin, son dönemlerde iyice yıpranan, örselenen kurallarının ve kurumlarının ne hale getirildiğini, depremde hep birlikte gördük.

21 yıldır işbaşında bulunan siyasal anlayışın ülke yönetiminde yaptığı tahribat, tüm yönleri ile ortaya çıktı. Ülkemize getirilen ve “tek adamlık” olarak adlandırılan yönetsel sistemle, var olan sorunların aşılamayacağı görüldü. Böylesi bir anlayışla ülkenin yönetilmemesi gerektiği, bir kez daha üstelik acı biçimde test edilip, kavrandı.

KADERCİLİĞİ AŞMAK

Sözün özü, depremde yapılarla birlikte mevcut yönetsel sistem de ve iktidarın siyasal anlayışı da çöktü ve tam anlamıyla göçük altında kaldı!...

Yaşadığımız acıları sağaltmanın yolu elbette öncelikle dayanışmadan geçiyor. Ancak belki ondan da önemli olan, uzun erimde halkın yaşanan bu gerçeklikleri unutmaması ve sorgulamasıdır. Ülke olarak aynı hatalara tekrar düşmemek ve aynı acıları tekrar yaşamamak için, depremden toplumca dersler çıkarmalıyız. Yönetenlerce bize kabul ettirilmeye ve alıştırılmaya çalışılan kaderciliği ancak böyle aşabiliriz. Hayata, toplumsal yaşama, siyasete yeni bir bakış açısı ve yeni bir toplumsal anlayış, duruş getirmek zorundayız.

Biz, ülke ve halk olarak, en azından bundan sonra yolumuzu değiştirebilmek için, böyle gelmiş ama böyle gitmemesi için artık hiçbir şey eskisi gibi olmamalı diyoruz!

MEHMET ŞAKİR ÖRS