Okullar yolgeçen hanına döndürüldü. ÇEDES’le imam, din görevlilerinden sonra şimdi de bir partinin yan kuruluşu Ülkü Ocakları’na okul kapıları açılıyor. Geçen yılın son günü, Milli Eğitim Bakanlığı ile Ülkü Ocakları Eğitim ve Kültür Vakfı arasında yapılan anlaşmayla “yaygın eğitim faaliyetleri kapsamında genel, mesleki ve teknik kurslar” düzenlenecekmiş.

Birçok kez yazılıp söylendi, öğretmenlik özel uzmanlık isteyen bir meslektir. Bu 1973 tarihli, 1739 sayılı yasanın 43. maddesinde yazılıdır. Her önüne gelen okula gelip öğretmen gibi, ders, kurs, etkinlik veremez, vermemelidir. Verilirse anayasa (md.42), yasa çiğnenir, suç işlenmiş olur.

Adı geçen Milli Eğitim Temel Yasası, (METY) milli eğitimin genel amacını şöyle belirlemiştir:

1. “Atatürk inkılap (devrim) ve ilkelerine ve anayasada ifadesini bulan Atatürk milliyetçiliğine bağlı;

2. Beden, zihin, ahlak, ruh ve duygu bakımlarından dengeli ve sağlıklı gelişmiş bir kişiliğe ve karaktere, hür ve bilimsel düşünme gücüne, geniş bir dünya görüşüne sahip, insan haklarına saygılı kişilik ve teşebbüse değer veren, topluma karşı sorumluluk duyan; yapıcı, yaratıcı ve verimli kişiler yetiştirmek;

3. İlgi istidat ve kabiliyetlerini geliştirerek gerekli bilgi, beceri, davranışlar ve birlikte iş görme alışkanlığı kazandırmak suretiyle hayata hazırlamak ve onların, kendilerini mutlu kılacak ve toplumun mutluluğuna katkıda bulunacak bir meslek sahibi olmalarını sağlamaktır.”

Bu amaçları gerçekleştirmek, çocuklarımızın ancak öğretmenler eliyle eğitilmesinin güvencesi Milli Eğitim Bakanlığı’nın görevidir. (METY, Md:17) 

SORUMLU OLAN SORUNLU

Burada sorun, bu görevi üstlenen Milli Eğitim Bakanı Yusuf Tekin’in inatla, ısrarla milli eğitimin genel amaçlarına aykırı, yasadışı anlaşmalar yapmasıdır. Kendisine teslim edilen okulları tarikatlara, bir partinin yan kuruluşları kişilere açan milli eğitim bakanının kendisidir. Bu bir bakıma tuzun kokmasıdır.

Ortada hem hukuksal hem ahlaki bir durum vardır. Şimdiye kadar çoktan bakanlıktan ayrılması ya da görevden alınması gerekirdi. Bu yapılmıyor diye okulların yolgeçen hanına dönmesine seyirci mi kalınacaktır? Kesinlikle hayır. Özellikle öğrenci velileri, okul aile birlikleri, veli dernekleri, öğretmen sendikaları, eğitim kuruluşları, üniversiteler seslerini daha çok yükseltmelidir.

Belediyelerin temizlik, bir öğün yemek, kreş hizmetlerini engelleyenler, iş tarikatlara, cemaatlere, iktidar ortağı partilerin yan kuruluşlarına gelince kapılarını sonuna değin açıyor. 

ÖĞRENCİLERE KULAK VERİLMİYOR

Geride kalan 2024 yılında eğitimde sorunlar yumağı büyüdü. MESEM’le (Mesleki Eğitim Merkezi) yaşanan sıkıntılardan kaynaklı 68 çocuk iş cinayetiyle yaşamını yitirdi. ÇEDES’le çocukların ruh sağlığını bozan uygulamalar sürdü. Köy okulları boşaltıldı, taşımalı eğitimle kilometrelerce uzağa götürüldü. Kentteki okulların çoğu dört duvar, uygulama alanı, bahçesi olmayan apartman okulları... Özel okul ücretleri el yaktı. Okula gelen her dört beş çocuktan biri aç. Anneler beslenme çantasına bir şeyler koyamadı. KYK’nin verdiği burs/kredi ile üniversiteliler bir günü ortalama 66 TL ile geçirmeye çalışıyor. Bu ve benzeri birçok sorun yüzünden bugüne değin görülmemiş biçimde çocuklar okuldan koptu.    

Milli eğitim bakanı bu sorunları gidermek için uğraşacağına, eğitim sendikalarına, öğretmenlere kulak vereceğine dinsel ve siyasal vakıflarla anlaşmalar yapmayı sürdürdü.

GÖREVDEN AYRILMALI

Karma eğitimi tartışmaya açan, ÇEDES, MESEM gibi çağdışı, bilimdışı projelerle Öğretim Birliği Yasası’nı, Çocuk Hakları Sözleşmesi’ni çiğneyen bir milli eğitim bakanıyla karşı karşıyayız.

Çocuklar üzerinden siyaset yapmak, onları koruma yerine bakanlık koltuğunu korumak, camiler ahır yapıldı, Kuran yasaklandı diyerek gerçekliği olmayan çıkışlar yapmak bir milli eğitim bakanına yakışmaz. Görevden ayrılması ya da alınması eğitim barışı, ülkemizin aydınlık geleceği için gereklidir.

MUSTAFA GAZALCI
16. VE 22. DÖNEM DENİZLİ MİLLETVEKİLİ
EĞİTİMCİ