Siz bu satırları okurken ben Aydın Nazilli’de anne-baba ocağında olacağım. Ellerini öpüp dizlerinde oturacağım. Yarın da İzmir’de dostlarla buluşacağım.
Hapislik günlerinin tümünde Cumhuriyet çalışanı kimliğimi sürdürdüm. Hapishaneden yazı göndermenin her şeyden önce zaman olarak yarattığı sorunlar nedeniyle yazıları azaltmak durumunda kaldım. Ama bu azaltma benim yükümü azaltmadı, hatta çoğalttı. Sıklıkla hep bugün yazı yazıyor olsaydım, şu konuya değinirdim, iktidarın şu çıkışına şöyle bir karşılık verirdim deyip durdum.
Mahpushanede yıllık izin alıp gidebileceğim tek yer havalandırmaydı. O yüzden deyim yerindeyse hiç yıllık izin de kullanmadım. Bunu da bir yıllık izin olarak değerlendirmemenizi diliyorum. Birkaç günlük aradan sonra tekrar buluşacağız.