Eski kocası tarafından boğazı kesilmiş bir kadının “Ölmek istemiyorum” çığlığı, bir bıçak gibi kalbinize hâlâ saplanıp duruyorsa...
“Anne ölme” diyen bir kız çocuğunun yakarışı içinizi biteviye parçalıyorsa...
Eski karısını çocuğunun gözlerinin önünde boğazını keserek öldüren;
Böylece namusunu temizlediğini söyleyen erkeğin görüntülerine baktıkça öfkeniz daha ve daha ve daha da köpürüyorsa...
Gözünüzün içine baka baka karılarını, kızlarını, annelerini öldüren erkeklerin hikâyelerini üst üste ekleyerek kendisine rezil bir tarih yazan bu coğrafyada;
Kadın olmanın ve erkek olmanın ve çocuk olmanın ne anlama geldiğini düşündüğünüzde içiniz karardıkça kararıyorsa...
Bu döngünün bitmesi...
Sıradaki kadının öldürülmemesi...
Sıradaki erkeğin elini kana bulamaması...
Sıradaki çocuğun kendisine miras kalacak yeni bir cinayetin mağduru olarak yaşamaya mahkûm olmaması için...
Aile nedir, aşk nedir, cinsellik nedir, ahlak nedir, mülkiyet nedir...
Oturun ve en baştan yeniden düşünün.
Tabuları acımasızca sorgulayın.
Geleneklere otopsiler yapın.
İnançlara şüpheyle bakın.
Alışkanlıkları çöpe atın.
Her şeyi ama her şeyi olduğu gibi kabul ettiğiniz için...
İşlenen ve işlenecek olan tüm namus cinayetlerinde payınız büyük.
Kurduğunuz aileleri kana bulayan sizsiniz.
Doğurduğunuz çocukları maktul kılan...
Ve doğurduğunuz çocukları katil yapan da...
Sizsiniz.
O bıçağı bileyleyen her seferinde sizin suskunluğunuz.
O silaha kurşunu süren her seferinde sizin korkunuz.
O yumruğa, tokada güç veren her seferinde sizin ahlakınız.
Anlamını hiç düşünmeden tekrarladığınız ve nesilden nesle olduğu gibi aktardığınız inançlarınız gibi ahlakınız da tehlikeli.
Kadını kocasının malı mülkü gibi gören bir inanç ve gelenek zincirinin halkalarını parçalamayı göze alamıyorsunuz.
Asla bir ahlakı tarif etmediği halde tabu olarak benimsediğiniz iki insanın sevişme koşullarına dair kuralları samimiyetle sorgulamıyorsunuz.
Cinsellikle ilgili korkularınızı dürüstçe masaya yatırmaktan acizsiniz.
Şu anda etrafınızda sevdiği ya da sevmediği bir erkek tarafından öldürüleceğini sezen bir sürü kadın kesik kesik nefes alıyor.
O nefesi duyuyorsunuz.
Duymazdan geliyorsunuz.
Sevdiği ya da sevmediği bir kadını “gerekirse” öldürme hakkı olduğunu zanneden bir sürü erkek o kadınların ensesinde soluyor.
O soluğu da duyuyorsunuz.
Duymazdan geliyorsunuz.
Bedeninize ve kişiliğinize sahip çıkmaktan, gerçekten özgür olmaktan ve başkalarını da özgür kılmaktan ölesiye korkutuldunuz.
Üzerine toz kondurmamayı marifet sandığınız ve nasıl bir genetik lanet olduğunu asla sorgulamadığınız ahlakınızın neden olduğu felaketleri dürüstçe deşifre etmeye cesaretiniz yok.
O yüzden...
Adına ahlak dediğiniz bir cehennemin güvenli bellediğiniz dünyasında saklanarak sağ kalmaya çalışıyorsunuz.
Ve saklandığınız o yerde ardı ardına tekrar ve tekrar...
Hem kendiniz yanıyor...
Hem de herkesi yakıyorsunuz.