Merve’nin gözyaşları

Konuklu İmam Hatip Ortaokulu öğrencisi Merve Akpınar’ın bir kız sporcu olarak yaşadıklarını, önüne konulan engelleri gözyaşlarını tutamayarak anlatması hepimizi duygulandırdı. Aslında bildik şeylerdi bunlar ama bize bizi bir kez daha hatırlatmış oldu Merve. Anlaşılan Merve de nasibini hentbolcu olmak isterken almış; “Sen kızsın, oran buran görünür, erkeklerin olduğu ortamda bu iş olmaz” demişler önüne çıkan çeşitli erkek yetkililer.

Mervelerin cesareti

Çok tanıdık bir hikaye ama Merve’nin farkı bu karara itiraz etmesi ve isteğinde diretmesi. Hatta diğer kız çocuklarına örnek olmak istemesi. Çünkü biliyoruz ki kız çocuklarının büyük bir çoğunluğu var olan erkek egemen sisteme baştan razı olmak zorundadırlar. İsteklerini törpüler, dahası çevresindeki erkeklerin kendisine dayattıkları şeyleri zamanla kendi tercihi haline dönüştürme başarısı(!) gösterirler. Başka türlü yaşama ayak uydurmak zordur çünkü.

Ne var ki çocukluk yıllarında ilk gençlik yıllarında yaşananlar ya da yaşanamayanlar insanı bir ömür boyu terk etmez. Hatta tüm hayatını şekillendirir. Kişi ne kadar başarılı olsa, para kazansa, ün sahibi olsa da o geçmiş yıllarda yaşanan travmalar bir türlü bitmez. Hani adam bu kadar ünlü, bu kadar paralı, bu kadar başarılı, peki niye bu kadar kompleksli, saldırgan ve kötücül ya da bu kadar içe kapalı, kırılgan diye hayretle izlediğimiz kişilerin geçmişlerine baktığımızda görürüz tüm bunların nedenini.

O yüzden ne olmuş kızlar spor da yapmayıversin, hentbol da oynamayıversin, tek başlarına oraya buraya gitmesin filan demek o kadar basit değil. Her baskının her eziyetin ömür boyu süren bir karşılığı oluyor ne yazık ki. Kırılganlık, ürkeklik ömür boyu kalıyor. Sonuçta toplumun temel özelliği oluyor.

Kölelik baki

Aslında baskıcı erkekler-babalar, ağabeyler, amcalar, öğretmenler-kızları, kadınları kölelere dönüştürürken bilmiyorlar ki kendilerini de köleleştiriyorlar. Toplumun yarısının özgürlüğünü zorla elinden alırsanız ortaya çıkan toplumun özgür ve demokratik olabileceğini mi sanıyorsunuz? Ondan sonra gelsin tacizler, gelsin aile içi zulümler, gelsin cinayetler... Hep söylüyorum bir ülkenin medeniyet düzeyi o ülkenin kız çocuklarının ne kadar özgür ve güvende olduğu ile doğru orantılıdır diye.

Nereden bakıyorsunuz

Spor bakanımız ülkemizin sporcularına methiyeler yağdırdı. Onlara herkesin hayran olduğunu söyledi. Öyle tabi. Ama diğer tarafta Merve gibi sırf kız olduğu için spor yapması engellenmeye çalışılan o kadar çok çocuğumuz, gencimiz var ki. Ve de gereksiz yerlere harcanan paralar nedeniyle yeterli tesis olmadığı için spor yapamayan erkek çocuğumuz. Mesela sadece belediyelerce desteklenen futbol kulüplerine akıtılan paralar amatör sporlara verilse bizim de şimdi olimpiyatlara gönderecek ve gurur duyacağımız çok daha fazla sayıda sporcumuz olmaz mıydı? İlle başarılı sporcu olmasa da, güvenli, cesur, eşitlikçi ve paylaşımcı kuşaklarımız olmaz mıydı? Kısacası spora ve sporcuya bakış açımızı değiştirmemiz lazım. 

Gözyaşının değeri

Ama siz Merve’yi dinleyin asıl ve Merveleri sakın üzmeyin. Madalyalar, kupalar onların gözyaşının bir damlası kadar değerli değil. Onlara sadece sevinç gözyaşları yakışır...