Kimler durumdan vazife çıkarmadı ki; sanatçılar, eski futbolcular, sosyal medyacılar. Ve tabii taraftarlar. Zaten her krizde alakalı alakasız bir sürü kişi çıkar ortaya. Olayın bir yerinden müdahil olmaya çalışır. Özellikle krizden nemalanmaya çalışan sosyal medya unsurları. Aslında niyetleri iyi bile olsa bunların sorunu çözmeye hiçbir faydası yoktur. Tam tersine her kafadan bir ses çıkması ortalarda birtakım dedikoduların dolaşması kaosu derinleştirir.

KRİZ YARATMA MAHARETİMİZ

Sergen Yalçın olayında da muhataplar sadece Sergen Yalçın’ın kendisiyle Beşiktaş’ın başkanıydı. Yani imzayı atacak olanla attıracak olan. Sonunda bu bir iş ilişkisiydi; ya olurdu ya da olmazdı. Ama işin bu kadar sürüncemede kalması fikri olan ya da Sergen Yalçın’la ilişkisi olan birçok kişinin ortalığa dökülmesine yol açtı. Çünkü imza süreci iyi yönetilemedi. Çünkü Beşiktaş yönetimi hoca konusunda teklifinde sağlam ve kararlı olamadı. Ta başından beri Sergen Yalçın’ı istemeyen, her alınan mağlubiyetin ardından arayışlara giren bazı yöneticilerin var olduğunu artık herkes biliyor. Tabii Sergen Yalçın da biliyor. Ne var ki içte dışta tüm olumsuzluklara rağmen kazanılan iki kupa Sergen Yalçın’ın elini güçlendirdi. Ancak belli ki şüpheler de yeterince çözülememiş. Bu arada Yalçın’ın da pek profesyonel davranmadığını söylemem gerek. İşin içine bir de para pazarlıklarının insanların diline düşmesi eklenince iş çığırından çıktı. Ben şahsen tamamen umudumu yitirmiştim ki her şey tatlıya bağlandı. Ama şu bir gerçek ki bir hoca sorunu yaratılarak ve büyütülerek başta Başkan Ahmet Nur Çebi olmak üzere Beşiktaş yönetimi ve Sergen Yalçın çok yıprandı bu süreçte. 

NEDEN UTANSINLAR?

Zaten bizim en önemli sorunumuz yönetim sorunu. Çerçeveler dar çatılmışsa onları kırmak zor. Futbolun başı TFF de Euro 2020 sürecini iyi yönetemedi mesela. Millilerimizin ne turnuva öncesi ne de turnuva sonrası sorunlarını çözemedi. Düşük performans ve başarısız sonuçlarla evlerine dönmeleriyle ortaya çıkan krizi de iyi yönetemedi. Bir işin başı iseniz işler sizin kararlarınızla yürüyecekse konuya dair bilginizin, vizyonunuzun ve bunları uygulamaya koyacak cesaretinizin olması gerekir. Buna göre de liyakat esaslı bir örgütlenmeniz. Fakat bizde futbolda yönetici olanların hangi vasıflarla oralara geldikleri herkesin malumu. Sonuçta bu bozuk düzen içinde TFF iyi yönetilmiyor, kulüpler iyi yönetilmiyor. Yönetim kurullarındakiler kendi işini yönetmekte uzman olabilirler ama iş futbolu yönetmeye gelince bilgi ve vizyondan yoksunlar.

Fakat sonra her başarısızlıkta suçlu olarak sahaya çıkan futbolcular ve teknik direktörler gösteriliyor. Futbolcuları “Alınan sonuçlardan ötürü mahcubuz, utanç duyuyoruz” demeye iten ortam bence asıl sıkıntılı olan. Oysa futbol oyununun ve alınan skorların utanmayla uzaktan yakından ilgisi yok. Bu ülkede utanması gerekenler hiç utanmıyor da futbolcular mı utanacak. Hırsızlar utanmıyor, yalancılar utanmıyor, istismarcılar utanmıyor, katiller utanmıyor, tacizciler utanmıyor da futbolcular iyi oynayamadılar diye mi utanacaklar. Geldiğimiz noktaya bakın.

BİLMİYORSANIZ BIRAKIN

Siz asıl bu kupaya giderken ne yaptık, nasıl hazırlandık, nasıl bir ekibimiz vardı onu sorgulayın. Küçümsediğimiz takımların yöneticilerinin kalitelerine, ekiplerinin çalışmalarına bakın da tamam utanmayın ama bu işi bırakın artık.