Önce yanlış haber sandım. Ama sonra teyit ettim. Doğruymuş; Gedson Fernandes Beşiktaş’la anlaşmış. Hem de sözleşme 4+1 yıllıkmış. Alacağı 6 milyon Avro, 5 yıla yayılacakmış. Yani bu gelecek yönetimleri de bağlayan bir sözleşme. Tıpkı daha önce Demirören ve Orman yönetimlerinin yaptığı gibi. İşte Lens, Douglas, Ljajic. Şu anda Beşiktaş’ın hiçbir alıcısı olmayan en büyük kamburları. Anlaşılan Beşiktaş’ta bir yandan gençleştirerek akıllı bir yeniden yapılanma planları yapılırken, mesela Ersin, Rıdvan, Serdar, Emirhan İlkhan gibi oyuncuları A takıma monte etme mutluluğu yaşanırken birden Gedson transferi yapılıyor. Demek ki tüm iyi niyetine rağmen Çebi başkan da sistemin çarklarına ancak bu kadar direnebiliyor. Demek ki futbol üzerinden rant peşinde olanlar kulüpleri, medyayı, sosyal medyayı öyle bir kıskaçları altına almışlar ki kimse kıpırdayamıyor. Transfer çarkıyla beslenenler her daim galip geliyor.

ŞOV VAR

Ama görüntü tümüyle başka. Baksanıza Gedson transferi Beşiktaşlı taraftarlar için Galatasaray’a karşı büyük zafer gibi algılanıyor. Bu algıyı hemen herkes körüklüyor. Tabi bu arada başkan Burak Elmas da Gedson meydan savaşının kaybedeni olarak gösteriliyor. Yani Gedson’u alan Beşiktaşlılar mutlu, Galatasaraylılar ise mutsuz şimdi. Oysa ki bu zafer tümüyle var olan rant sisteminin zaferi. Değişime direnenlerin, köhnemiş düzene sarılanların zaferi. Hadi diyelim ki Gedson iyi bir transfer ve Gedson ayarında yerli futbolcu da bulunamıyor bu ülkede. Tüm bunlara rağmen bu yoklukta bir futbolcuya bu kadar para vermeye değer miydi? Kaldı ki Gedson’un sanıldığı kadar vazgeçilmez olduğunu da düşünmüyorum. Öyleyse Benfica niye satıyor onu? Ve neden talibi Avrupa’nın büyük bir kulübünden değil de bizden çıkıyor? Dahası tarama ekipleri Gedson’dan daha iyi, daha ucuz, daha genç futbolcu bulamıyor mu şu koca dünyada?

SÖZLER BAŞKA İŞ BAŞKA

G.Saray da tam gençleştirme hareketi içindeyken işler kötü gidince hemen çark ediyor ve Gomis gibi 36 yaşındaki futbolcuyu tekrar takıma katıyor. Üstüne bir de şov yapıyor. Yani anlayacağınız bizim ülkede sözler başka icraat bambaşka. Ve biz de artık söylenen sözlere hiç inanmıyoruz. Sadece yapılanlara bakıyoruz. Sonuçta sürekli yinelemekten bıktım ama bizim buralarda değişen hiç bir şey yok. Aynı kargaşa, aynı kaos devam ediyor. Düzen değişmiyor. Tüm bitmişliğimize, tüm çaresizliğimize rağmen...