Şöyle oldu:

Türk tarafına düşen bomba patladı...

Ölenler oldu...

Halkta panik başladı...

Bunun üzerine Türkiye’de yönetim olağanüstü toplantılarla tepki gösterdi... Televizyonlar sabaha kadar yayınlarını sürdürdüler... Askeri birlikler sınıra gönderildi... İktidar TBMM’den tezkere geçirerek Suriye sınırından girdi...

(..........)

Bunun üzerine salondakiler alkışladılar...

Herkes birbirini kutladı...

“Çok iyi oldu yani” dediler...

Kırmızı suratlı sivil generaller, yapanların elini sıkarak “Hakikaten bu kadar mı güzel olur” diyerek kutladılar...

(..........)

Çünkü bu okuduğunuz önceki gün Akçakale’de olan değil...

27 Haziran’da Brookings’te üç düşünce kuruluşunun Pentagon öncülüğünde tasarladıkları savaş oyunu idi...

Aynısı oldu yani...

Demek ki bildiler olacakları!..

*

Bir de utanmadan “Türkiye’nin egemenlik hakkı” diyorsun...

Dün TBMM’den geçen tezkere, çok önceden ABD’de yazıldı ya...

Hangi egemenlik?..

*

Tetikçi olarak kullanıldığını bilmeyen var mı?..

*

Diyelim ki Özgür Suriye Ordusu’nun komutanı nerede?..

İstanbul’da...

Ellerine bomba, silah, havan, kurşun veren kim?..

Sen...

Suriyeli isyancılara eğitim kampları açan, donatan, yaralananları getirip düzelten, yediren, giydiren, sırtlarını okşayan, geri gönderen?..

Türkiye...

Öbür yerler gibi, Akçakale’nin öte yanındaki bölgeyi isyancılar ele geçirince zil takıp oynayan kimdi?..

Senin bakanın...

Böylece Suriye’nin kendi iç meselesinde sokak çatışmalarının içine kadar sızıp savaşın tarafı olan kim peki?..

*

Eee...

Top mermisi düşünce niye kızacaksın?..

Oyun öyle...

*

Ama ne yapabiliriz?..

Bu topraklardaki gelişmemiş halkların ortak yazgısıdır bu...

Yaşamları ile oyun oynanır...

Dünyaları oyuncaktır...

Canları alınır...

Çocukları çalınır...

Kanları pazarlanır...

Bir oyunun önemsiz sıradan parçalarıdır onlar...

*

İşte, izliyorsunuz oyunu...

Burası tam da orta yeri...