Arkadaşlarıma, tanıdıklarıma, herhangi bir yerde karşılaşıp ülke sorunları üzerine iki satır konuştuğumuz herkese, Cumhuriyet okuyup okumadıklarını sorarım. 

Okumuyorlarsa okumalarını hem de düzenli okumalarını öneririm.

Çünkü düzenli olarak Cumhuriyet okunmadan ülkede de dünyada da olanların doğru bilgisine sahip olunamaz.

Okumama bahaneleri hazırdır. Zamansızlık, gazetenin pahalı olması, her yerde bulunamaması vb.

Kimileri de internetten okumanın kendilerine yettiğini söylerler.

Bütün bu bahanelerde doğruluk payı olsa da Cumhuriyet’in az okunurluğunun başlıca nedeni bence tembelliktir.

Çünkü Cumhuriyet kolay okunur bir gazete değildir.

Sansasyonel başlıklardan, haberleri yerli yersiz fotoğraflarla bezemekten kaçınır.

Gerekçesini, kanıtlarını veremeyeceği kuşkulu haberleri ya hiç vermez ya sakınganlıkla verir.

Amacı okuru heyecanlandırmak ya da eğlendirmek değil, öncelikle bilgilendirmektir. 

Hep söylenegeldiği gibi ciddi gazetedir. En ciddi gazetemizdir. Ne yazık ki sululuğun, ciddiyetsizliğin, bilgisizliğin giderek egemen olduğu toplumumuzda ciddiyetin kendine bir yer açması pek kolay değildir.

Bu konuda beni en çok üzen, bütçesi gerçekten sınırlı yurtsever insanımızın Cumhuriyet’i izlemede anlaşılabilir sıkıntılarından çok; züppe, sorumsuz, bencil ve aynı zamanda kibirli bir okumuş yazmış kesimin Cumhuriyet gazetesine karşı takındığı duygusuz, sevgisiz, küçümseyici tavırdır.

Bu gibilerin ülke sorunlarına ve ülkenin kendisine karşı tavırları da aslında aynen böyledir. Aynı ilgisizlik ve sevgisizlik.

***

Bu gazetenin, gazetemizin, nice maddi sıkıntıların her türlü yalan ve tehdidin üstesinden gelerek her gün böyle dopdolu haberler, yorumlar ve yazılarla, aksamasız ve kesintisiz, pırıl pırıl ve apaydınlık çehresiyle okur karşısına çıkabilme başarısı benim için her zaman bir mucize ve muamma olmuştur.

Bu mucize ve muammanın açıklaması, yazarından çaycısına, yazıişleri görevlisinden danışma ya da ulaştırma görevlisine bütün çalışanlarının özverisinde, çalışkanlığında, dayanışma duygusundadır.

Çünkü Cumhuriyet çalışanı olmak bir ayrıcalıktır.

Gazeteye ilişkin sorunları, eleştirileri olsa da bütün Cumhuriyetçiler bu ayrıcalıklı olmak duygusunu içlerinde taşırlar.

Kendi payıma ben, onu bayilerin tezgâhlarında, gazete kalabalığı arasında dünya güzeli adıyla gördüğümdeki sevincimi anlatamam. Sabahlarımın en mutluluk verici selamlaşmasıdır bu.

Haberler, yorumlar, köşe yazıları okundukça ülke gerçekleri karşında bu mutluluk yerini keder duygusuna bıraksa da Cumhuriyet kötülükleri sıralamakla yetinmez; nedenlerini, sorumlularını gerçekçi verilerle ortaya koyarken çıkış yolları konusunda da uyarılar ve önerilerde bulunur.

Gerçek gazetecilik budur, böyle olmalıdır.

***

Cumhuriyet gazetesi toplumun vicdanı ve aynasıdır.

Çağdaş, modern, uygar Türkiye savaşımında öncü yayın organıdır.