Canım kardeşim,

Geçenlerde seni bir TV kanalının tartışma programında gördüm. Sözlerine bakılırsa, yakında bir darbe olasılığı varmış, bu yüzden büyük telaş içindeydin. 

Biliyorum son zamanlarda kafan iyice karışık. Doğrusu da öyle olması. Öyle ya! Bu hercümerç içinde, karışmaması için insanda hiç kafa olmaması gerek. Birbirleri üzerine gelip ümüğümüze çöken iç ve dış politik sorunlar, baskılar, zulümler kaynaklı, insanları intihara itecek kadar çıkmaza girmiş, ekonomik durum, adeta kader haline gelmiş olan özellikle yeni hayata atılanları pençesinde kıvrandıran işsizlik, üstüne şimdi bir de ABD’nin ünlü Rand Corporation kaynaklı darbe haberleri kafaları iyice karıştırıyor.

Rand Corporation deyince biraz durup düşünmek gerek, bu pek ünlü ve de şaibeli Amerikan kuruluşu Türkiye’deki bütün darbeler ile yakından ilgilidir, denebilir ki, Türkiye’de Rand Corporation’dan habersiz, onun planlama masasından geçmemiş bir darbe yaşanmamıştır.

Burada bir noktayı vurgulayalım. Son zamanlarda manevi cebir unsuruyla gerçekleştirilmiş, sivil darbenin en güzel örneğini ortaya koymuş olan Türkiye’de darbe denince akla illa da asker üniformalısı gelir.

***

Bilerek ve isteyerek palazlandırılmış askeri darbe korkusu o hale gelmiştir ki, yakın zamanda, bütün kendinden önceki askeri darbelerin diktasını ve zulmünü gölgede bırakan bir sivil darbe, “Askeri vesayeti yıkıyoruz, yapılanlara neden karşı çıkıyorsun, yoksa askeri darbe mi istiyorsun?” savıyla bütün toplumun gözü önünde yeterince tepkiye yol açmadan kotarılıvermiştir. Sığ bellekli bir toplum şu anda kısa bir aradan sonra aynı süreci yeniden yaşıyor. Bu korkunun, paranoyası en üst aşamaya gelmiş, iktidardan sadır olan baskıların artmasına yol açması da şaşırtıcı olmayacaktır. Zaten darbe söylentilerinin şu sıralarda servise sokulmasının bir amacı da budur.

Ama hemen baştan söyleyeyim ki, Amerikan kaynaklı darbe olasılığı haberleri gerçeği yansıtmıyor.

Darbe olasılığı yoktur. Çünkü darbeye şu anda ihtiyaç yoktur.

Demokrasilerde ve bizdeki gibi demokrasiyi andırır, başka bir deyişle yarı demokratik rejimlerde silah zoruyla, temel hak ve özgürlükleri, her türlü demokratik denetim ve denge mekanizmalarını ortadan kaldırmak, kuvvetler ayrılığı ilkesini ayaklar altına almak, yargıyı cezalandırma makamına indirgeyip adaleti zulme tebdil eden bu yöntem ihtiyaç duyulduğunda Türkiye’de de kullanılmıştır.

***

Ancak, bir sürü zincirleme iç ve dış tepkiye yol açması olasılığını da içinde barındıran, bu sevimsiz ve hantal yöntem günümüzde artık demode olmuş, yerini daha sivil görünüşlü, kimi zaman cenderesi askeri darbelerinkini aşsa bile yine de zaman zaman daha elastiki bir sisteme bırakmıştır.

Her türlü güvenceden yoksun kılınmış (buna bağımsız yargıyı yok ettiği için, yargı güvencesi de dahildir) yarışı eşit koşullarda yapılmayan, iktidar aleyhine sonuçlar belirmeye başlaması halinde icazetli mızıkçılığa açık bir sandık ögesinin sureta var göründüğü, ama sonuçta her alandaki kararın tek kişinin şahsının tekelinde olduğu yöntem yeğlenmektedir artık.

Kafası üniform olan, ama üniforması resmi olmayan bu yöntemde tank, top, tüfek, alay, kolordu, ordu gibi unsurlara da gerek duyulmamakta, devletin gücünü kullanarak sivil alanda kalmış güçlerin temel hak ve özgürlükleri askıya aldığı rejimlerde demokratik olmayan yollara girmek için askeri darbeye ihtiyaç duyulmaz.

Sen canım kardeşim, bu durumda hâlâ darbe bekliyorsan eğer biraz gülünç oluyorsun demektir. 

Tabii darbe olasılığının olmaması, kaos olasılığını saf dışı bırakmıyor.

Ortam darbe dışı başka olasılıklara da gebe.