Sevgili Mahmut,
Bu günlerde çok keyifsizmişsin, somurtuyormuşsun. Merak ettim, “Neden böyle yapıyor” diye sordum. Latif, “Emekli edeceklermiş ondan” dedi. Emekli olmanı ertelemek için çareler arıyormuşsun. Yahu yapma böyle. Sırası gelen namusuyla tekaüt oluyor. Sen neden öyle yalancı şahitler bulup yaşını küçültmeye kalkıyorsun? Sakın on yıl, yirmi yıl genç olduğunu gösteren düzmece belgeler çıkarma. Sabıkan var; yemezler!
Emekli olmak yaşamın sonu değildir Mahmut. Birçok insan emekli olduktan sonra eskisinden daha başarılı olmuştur. Belki sen de öyle olursun. Grandma (Büyükanne) Moses adlı Amerikalı bir hatun, 78 yaşında resim yapmaya başlamış ve öyle meşhur olmuştur ki aklın durur: Bugün resimleri, Şikago Sanat Enstitüsü , Nev York’taki Metropolitan Müzesi ve Vermont’da Bennington Müzesi gibi en önemli yerlerde sergilenmekte.
Evet belki hobilerin yok ama senin pek çok yeteneğin var. Her şeyi hepimizden daha iyi bildiğini söylersin. Kuşkusuz bu doğrudur. Televizyondaki bilgi yarışma programlarına girsene; daha da zengin olursun.
Sonra emekliliğin öyle sıkıcı bir şey olduğunu sana kim söyledi? Doğru değil! Kendine ayıracak daha fazla zamanın olur. Mesela canın mı sıkıldı? Çıkarsın sokağa, metroya, metrobüse biner, gider köprüde balık tutarsın. Sonra Kapalıçarşı’ya gidersin, başka bir gün Kadıköy’e uzanırsın; herkes seni bağrına basar.
Sen iyi futbol oynamaz mıydın? Eee? “Futbol oynamam ama hakemlik yapabilirim” demişsin. Bak bu olur ama hakemliği sakın Vodafone Arena’da falan yapma; amatör küme maçlarında çık sahaya... Oralarda öyle tezahürat yapmazlar.
Allahını seversen depresyonlara filan dalıp dünyanın ilacını yutma. Yapabileceğin başka o kadar çok şey var ki... Mesela reklamlara neden çıkmazsın ? Ne reklamı mı? Ne bileyim, egzos veya deodoran, böcek ilacı da olur.
Hiç artistlik yapmayı düşünmez misin? Mesela çizgi filmlerde oynamayı? Şirinler’de pekâlâ Gargamel olabilirsin!
Bunlar içini açmazsa bir şeyler yaz... Yaşam öykünü mü diyorsun? Olur ama başına dert açma; hemen şimdi değil, on sene sonra düşün bunu. Sen en iyisi yaşam öykünden önce bir yemek kitabı yaz; yediklerini tarif etsen beş on cilt dolar.
Ne söylesek bir kusur buluyor, beğenmiyorsun... Sen en iyisi güzel bir estetik yaptır ve değişik adlarla bir yerlere git dolaş. Neresi mi? Brezilya’ya git, Karnaval’a katıl ya da Münih’e, Oktoberfest’e git.
“Canlı bomba olmak istiyorum” mu diyorsun? Yok birader, öyle saçmalama, acele etme... Önce ötekilerini bir dene, olmazsa düşünürsün.
Sağlıcakla kal.
En iyi arkadaşın
Hasan