23 Haziran’da tekrarlanacak olan İBB Başkanlığı seçimi Sayın Ekrem İmamoğlu ve Sayın Binali Yıldırım arasındaki bir yarış olmaktan çıkmış, özü, niteliği ve sonucu bakımından, demokratik hukuk devleti bekasının, İstanbul seçmeninin billurlaşmış vicdanında, güvenceye alınması zaruretine dönüşmüştür. Bir başka ifade ile, demokrasi mi darağacına gönderilecek, yoksa darağacı mı demokrasinin bağrında buharlaşacak?
AKP ve ideolojik müttefiki cemaatler ile tarikatlar, 31 Mart’ta İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ni kaybedince, siyasi, mali (akçeli) ve moral anlamda şah damarlarının kesildiğini düşündüler ve 1939 Erzincan depremi şiddetinde bir yıkım yaşadılar. Onların kafasındaki demokrasi ve hukuk şablonu açısından bu sonuç kabul edilemezdi. Nasrettin Hoca ve Temel fıkralarının pabucunu dama atan gerekçelerle ve devlet imkânlarıyla, İmamoğlu’nun helal mazbatasını, hukuk otoritelerinin ittifak ettiği üzere, ‘hile ve desise ile’ elinden alıp, 23 Haziran’da seçimin tekrarlanmasını İstanbullulara dayattılar. Şimdi AKP, devlet, cemaatler, aile şirketlerine dönüşen ve İstanbul BB’ini yıllar yılı yağmalayan vakıflar, milletin ... koyan ahlaksız holdingler, büyük bir medya gücünü de arkasına alarak, İmamoğlu’na karşı kumpas, montaj, yalan, iftira, tezvirat gibi akla gelebilecek ahlakdışı her yöntemi kullanacaklar ve zaten kullanıyorlar da. Sayın Cumhurbaşkanı, rahmet ve mağfiret ayında, hem de cami önlerinde, muhalefetin kurumsal kimliğine ve sayın liderlerine, makamıyla mütenasip olmayan bir üslup içinde, çok ağır hakaretler yağdırıyor. İstanbul seçimini ikinci kere kaybetmesi, AKP’nin, devleti ve toplumu dönüştürmedeki kazanımlarının heba ve daha ileri hedeflerinin hayal olması anlamına geleceğinden öte, Sayın Erdoğan’ın sınırsız hırsı da gemlenmiş olacağından iktidar partisi, İstanbul’u almak için tek kelime ile seferberlik ilan etmiştir.
Bütün dini ve felsefi akımlar, zorbalığın her türünün sevgi selinde boğulacağında, sahtekârlığın karanlık labirentlerinde kurulan tezgâhların, halkın vicdanında parçalanacağında birleşirler. Sn. Cumhurbaşkanı, dört yıldızlı otel konforunu değilse de imkânlarını haiz, kısa süreli Pınarhisar Cezaevi misafirliğini, siyaset piyasasında yıllarca pazarladı ve çok da alıcı (!) buldu. Pınarhisar, çok abartılmış, bir bakıma sanal bir mağduriyet olmasına rağmen, Türk halkı ve seçmen kitleleri Tayyip Bey’in mağduriyetine inandı ve kendisini uzunca bir süre sahiplendi. Çünkü, gönül ve vicdan dünyasının ahlak örgüsü ve sosyal dokusu, Türk milletine mağdur ve mazlumun yanında saf tutmayı telkin eder. Bütün Türkiye ve İstanbul halkı (seçmeni), Sayın İmamoğlu’nun İstanbul seçimini arı, duru, berrak bir biçimde kazandığına inanıyor ve birtakım katakulli ile elinden alındığını, emek ve alın teri ürünü olan hakkının gasp edildiğini biliyor. Bu nedenledir ki; yürüdüğü her caddede, insanlar boynuna sarılıp ağlıyor, “hakkını yediler” diye bağırıyor, çevresinde gökkuşağını andıran bir sevgi halesi oluşuyor, mitinglerinde yer yerinden oynuyor, bulunduğu her ortamda, yurttaşların kabaran coşkusu ile iklim değişiyor.

İmamoğlu neden çok seviliyor
Halkın Ekrem Bey’e olan yoğun ilgisinin, sadece mağdur edilmesi ile ilintili olduğunu düşünmek, çok yanıltıcı olur. 70 yılı bulan çok partili siyasi hayatımızda halk, çok aldatıldı: Şehitlik ödülünün cennet olacağı ortak inancımız olmasına rağmen, siyasilerin ve büyük sermayenin çocuklarının niçin 20 günlük bedelli askerlikle vatani görevini yapmış sayıldığını ve şehadet mertebesine ulaşıp, niçin cennete gitmek istemediklerini sorgulamaya başlayan halk, adında “adalet” ve “kalkınma” sözcükleri olan partinin, kalkınma derken, helal- haram gözetmeden, her kademedeki yöneticilerini kastettiğini, adaleti ise kör kuyuya attığını fark etti. Allah’ı ve Peygamber’i ağzından düşürmeyenlerin yönetim tarzları ve yaşam biçimlerinin İslamla asla bağdaşmadığını, Dini- Mübini, oy avcılığı adına kendisini aldatmaya yönelik bir siyasi yöntem olarak kullandığını sezinledi. Kendi çocuklarını Avrupa’da, ABD’de ve kolejlerde okuttukları halde, halk çocuklarını, ülke genelinde bir ağ gibi örülen imamhatiplere yönlendirme ve özendirmedeki tuzağı keşfetti. AKP iktidarda 17’nci yılını tamamlarken, bir tarım ülkesi olan Türkiye’de halk, soğan ve patates kuyruğunda, yoksulluğu iliklerine kadar hissetti. “Düşün arkama, güzel günler vaat ediyorum” diyenlerin yarattığı düş kırıklıkları ve aldatılmışlığın kırgınlığında pişmanlık yaşayan halk, İmamoğlu’nun şahsında güvenilir bir devlet ve siyaset adamı portresi keşfetti: İçi ile dışı uyumlu, gözyaşları içtenlikli, deruni ve saf, kalbinin ve gönlünün aydınlığı mehtap gibi yüzüne yansımış, yalandan, haramdan ve riyadan uzak, kibirsiz / alçakgönüllü... Bu altın insanı Türk siyasetine kazandıran CHP Sayın Genel Başkanı ile desteğini esirgemeyen İYİ Parti Sayın Genel Başkanı’nın devlet adamlığı niteliklerini takdirle anmamak kadirbilmezlik, İl Başkanı Sayın Kaftancıoğlu’nun bir şövalye ruhuyla CHP teşkilatını 31 bin 186 sandıkta demokrasi bekçiliği için çelik ağlarla örgütleyişini selamlamamak ise haksızlık olur.
İstanbul seçimini ikinci defa, hem de açık ara alacağı kesin olmakla birlikte, sonuç ne olursa olsun, Sayın İmamoğlu’nun, bundan böyle Türk siyaset ve devlet hayatında çok önemli sorumluluklar üstleneceği kamuoyunun ortak yargısı ve beklentisidir. Yolu ve bahtı, çok aldatılmış yurttaşların yazgısı ile uyumlu biçimde açık olsun.
Ne gam, martın sonunda engellendiyse de bahar / Bu kez de çiçekler, 24 Haziran’da açar...  

GANİ AŞIK
Eski Chp Kayseri Milletvekili