“Kuvvetli suç şüphesi...”

Bu da yeni bir icat!

‘Şüphe’nin sözlük anlamı kuşku!...

‘Kuşku’nunsa şöyle:

“Bir şeyle, bir olguyla ilgili gerçeğin ne olduğunu tam olarak bilememekten, kestirememekten doğan kararsızlık. Güvensizlik duygusu, güvensizlikten doğan uyanıklık, zihnin bir şey için var ya da yok demeyip duraksaması, başkalarının iyi niyet ve amaçlarını kötüye yorarak işkillenme duygusu, içinde kuşkusu bulunmak.”

***

Şöyle yapacaklar, böyle edecekler, ortalığı karıştıracaklar, bir darbe hazırlıyorlar!..

Durup dururken kimi kişiler korkularını gerçekmiş gibi gündeme getirirler!

Güvensizlikten doğan bir duygudur. Bir kez insanın kafasına takıldı mı kolay kolay silinmez. İstediğin kadar “yok öyle bir şey” deyip dur, karşındaki şüphelendiği bir konuşmayı, bir yazıyı kendi içinde korku dalgası yaratır. Sonra bunu çevresine yayar, benimsetir! Şüphe, kuşkuya dönüşür, kuşku da korkuya! Korku geldi mi gitmek bilmez!

İçinde yaşadığımız acının acısı soruşturmalar, tutuklamalar, sorgulara çekilmeler, bir gerçeğin var oluşundan çok, bazı kuşkucuların yalan yanlış şüphelerinin sonucudur.

Bir suç varsa, kanıtlanmalıdır. Tanıklarla, belgelerle...

Adalet önünde incelenmeli, doğrusu yanlışı aydınlığa çıkarılmalıdır.

***

Binlerce insanımız kuşkuların kurbanı oldu, oluyor, olacak! Birini yermek, kötülemek mi istiyorsun, ortaya atarsın “bunlar terörist, bunlar hain, bunlar bize karşı” diye... Büyüdükçe büyür bu kuşku, suç yoksa bile suç yaratır. Nice insanımız bu yolla türlü acılara itilmiştir, itilmektedir...

“Büyük şüphe var bu adamın üstünde” denildi mi, yok yere bir suçluluk çekişmesi başlar!

Yıllardır binlerce insanımızın yaşadığı bir trajedi!.. Adalette kuşkunun, şüphenin yeri yok!

Ama tek adam yönetimlerinde oluyor. Bizdeki gibi...