Yargı paketleri “hukukta” bir yeniliktir. Zanlılara, muhtemel suçlulara, sanıklara, hükümlülere diyorsunuz ki, “bugünkü duruma göre sen belki zanlısın, sanıksın, hükümlüsün ama bir bekle bakalım, belki yarın bir paket daha çıkar serbest kalırsın.”

“Duruma göre hukuku” deniliyor buna.

***

İktidar partisinin ihtiyaçlarına göre şekillenen bu “hukukun”, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin kararlarından kaçınabilmek gibi bir zorunluluğa göre de hazırlandığı, önemli bazı konularda topu yargıçlara atarak “paket tamamdır, yargıç bildiğini okumakta serbesttir” esasına göre fiyonklandığı da ortada.

Paketlerin çok amaçlı olduğu, bir yandan demokratikleşme masalını zenginleştirmekte işlev görürken, zamana yayılmış bir umudun canlı tutulmasını da sağladığı, pazarlıklarda fena halde işe yaradığı, paket hukukuna göre yargılananların aynı hukuk uyarınca serbest bırakılarak barışa fena halde hizmet edildiği de gözlerden uzak tutulamaz.

***

Bu paket hukukunda tüm işler güçler tamamlandıktan sonra, örneğin “başkanlık sorunu” çözüldükten, yargılananların giyecekleri hüküm kadar tutuklu kaldıkları anlaşıldıktan sonra yeni bir paketin gündeme geleceği ve memlekette “Başkan Baba Huzuru”nun tam olarak sağlanacağı da iddialar arasında bir umut buketi olarak yer almaktadır. Bugünlerde sık sık dile getiriliyor bu da...

Gerçi daha yapılacak işler vardır. Henüz avukatların işi bitirilememiş, inat eden hukukçular hizaya getirilememiş, kahhar bir çoğunlukla yönetime gelen İstanbul Barosu yönetimi görevden alınıp içeri tıkılamamıştır ama olsun her şeyin bir zamanı vardır ve söylendiği gibi “her şey planlandığı gibi gitmektedir.”

***

Evet, her şey zamanına göre gündeme gelmekte ve yerine getirilmektedir. Paket paket hukuk da bu zamanın, zamanlamanın icaplarına göre 4 tamam, 5, 6, 7 diye gidebilecektir.

Muhalefet partileri, paketleri didik didik eden uzman hukukçular ve gazeteciler de bu durumu aslında açıklıkla dile getiriyorlar. Dile getirilmeyen paket hukukunun hukukla ilişkisidir. Var mı böyle bir ilişki?

Paket hukukunun hukukla değil, ustalığını süren iktidarın siyaseti ile sıkı ilişkisi vardır. Yoksa “bir şiir okuduğu için zulmedilen siyasetçiler, 28 Şubat’ta zulme uğrayanlar” edebiyatı yükseldikçe içerdeki öğrencilerin, aydınların, sendikacıların, avukatların, gazetecilerin sayısı artar mıydı? Paketler demokratikleşmenin somut simgesidir. Her paketten sonra hapishanelere bakılıyor, içerde ne kadar var, dışarda ne kadar kaldı, hesaplanıyor. Paket hukukunda, girdikçe çıkanların sayısındaki aritmetik artış demokratikleşmeyi, içerdekilerin kaldıkları sürenin uzunluğu demokratikleşmenin yoğunluğunu gösterecektir, göstermektedir.

***

Şimdi belki anlamıyorsunuz ve büyük umutlarla paketlerin sayısına ve fiyonkların güzelliğine bakıyorsunuz ama hapishaneler doldurulup doldurulup boşaltılarak ilerletilen demokrasinin bu paket hukukuna ne kadar çok şey borçlu olduğunu günün birinde siz de anlayacaksınız!

Anlayacaksınız da iş işten geçmiş olacak o zaman. 18. paketi beklerken siz, memleket tam anlamıyla sarıp sarmalanacak, bir güzel paketlenecek ve üzerine TC damgası bile vurulmuş olacaktır.

Sonraki paket artık sizin için değildir.

Çocuklarınız ve torunlarınız içindir onlar. Şekerli, şerbetli, pazubentli ve bir de yerli VW olursa yollarda o paketlerin tadından yenmeyecektir.

\n