Kapı kapanıyor, kilit hazır, anahtar kör bir kuyuya atılmak üzere. Çevre ülkelerinin neredeyse tümüyle arasını bozmuş dış politika ustası, artık kitabından pasajlar okuyamıyor, Osmanlı’nın parlak zamanlarından söz etmek imkânsız. Şimdi “devlet geleneğinden”, “oğulların, kardeşlerin bile feda edilebileceğinden” konuşuluyor. Açık vermiş şöhretler kapı önüne konulurken tahribatın gözlerden gizlenebilmesi için yasak kararları çıkartılıyor. Artık yeni soruşturma açılamayacak, açılmış olanlar hakkında yazılıp çizilemeyecek. Konuşmaya, yazmaya, söylemeye, kâğıda, internete yeni yasaklar gelirken öfkenin hükümranlığı çoktan başladı.

***

Kapı kapanıyor, kilit hazır, anahtar kör kuyuya atılmak üzere. Daha önce canla başla “hizmet” etmiş olanlarla yollar ayrılmıştır. Onlara “güle güle” deniliyor. Israr edenlere, “hizmeti” sürdürmek isteyenlere, inatlaşanlara ve kârdan pay isteyenlere, hani “beraber yürümemiş miydik bu yollarda, beraber ıslanmamış mıydık” diyenlere, kendilerini dev aynasında görenlere, ihanet edenlere uygulanacak şiddetin hazırlığı var ufukta. “Uzun bıçaklar gecesi”nin eli kulağında.

***

Kapı kapanıyor, kilit hazır, anahtar kör kuyuya atılmak üzere. Dolar bir füze hızıyla göklere doğru tırmanırken hesaplardaki “hata noksan payı” bu kez fena vuracak gibi. Borç ödenemez hale gelince müflis tüccar kaçıp gider ama nereye kaçacak ki? Kaçacak yer yoksa kendi içine kapanırsın. “Eski dostlar eski dostlar” şarkısı ömrünü tüketirken, boyun eğdirmeye yeminliler de sıkar boğazını usta bildiğin gücü tükenmiş muktedirin. Nutuklardaki şiddeti gittikçe artan celâdetin nedeni de işte bu havasızlıktır. Köşeye sıkışan ne yaparsa onu yapıyor ama ne ekonominin, ne dış politikanın yasaları senin bildiğin gibidir. O yasalarda yalnızca çıkarlar konuşur; büyük, devasa, hata kabul etmeyen cinstendir o çıkarlar.
Bak dinle nasıl da herkese bağırıyor. Senin alkışlarından başka bir şeyi kalmadı sanki. Ama farkında mısın aldığı karşılık pek soğuktur. Anlıyorsun ki destek sesleri artan sessizliğin içinde gittikçe cılızlaşıyor. Diplomasinin her derde deva sözleri bile tükendi; uzun zamandır rahatlatacak bir yanıt gelmiyor stratejik ortaklardan. O da çareyi kapanmakta buluyor. Kapanmanın adına “milli irade” dese de “yutmayız biz bunları” diye efelense de sonuçta kapanma kapanmadır ve anahtarı kör kuyuya atmaya hazır çoktandır.

***

Kapı kapanıyor, paslı kilit takıldı, anahtar kör kuyuya atıldı atılacak. Memleketin üzerine “Mordor ülkesinin” zifiri karanlığı çöktü. Kötü kokular saçan bulutlar belirdi gökyüzünde. Yağmur zehirli yağıyor. Kar siyahtır. Güneş bir alev topu gibi herkesi yakıyor. Çıkmaza giren hesap kitap işlerinin yoksulları daha da yoksul kılacağı bellidir. Vaat edilen cennetin hayal olduğu ortaya çıktı. Sen “hayaldi gerçek oldu” masalını dinlerken, gerçeğin nasıl acıtan bir gerçek olduğu gizlenemez hale geldi. “Usta” ne derse desin ey benim partisine gönül vermiş garip kardeşim, sen bu kör kuyuyu fark etmenin ya da içine düşmenin kıyısındasın artık.

***

Kapı kapanıyor, paslı kilit takıldı, anahtar kör kuyuya atıldı atılacak. Seni bir intikama, arkasında uzun bir zorbalık devrinin saklandığı “uzun bıçaklar gecesine” hazırlıyorlar. O nedenle henüz zaman varken uyan. Bu iki yönlü kumpası toptan reddetmenin kurtuluş olduğunu anlama zamanıdır. Sıkışan siyasetin, hak hukuk tanımayan acımasız kurallarının dışına çıkmaz, destekçisi olmaktan vazgeçmezsen, “bu zamanda her şey mubahtır” demezsen, kirlenmiş, daha da kirleneceği aşikâr olan bu oyundan çıkıp gitmezsen yalnız kendine değil, memlekete de yazık edeceksin.
Kapı kapanıyor, paslı kilit hazır, anahtar kör kuyuya atılmak üzere. Zaman daraldı. Korkarım son çağrıdır bu sana...