Baksanıza dürüstlük abidesi Rıza Çalımbay’a bile laf edenler, zan altında bırakanlar var Beşiktaş maçı öncesi. Bu nasıl bir ortamdır ki iftiraya uğrayanlar bunu en az hak edenler, en temiz kalanlar oluyor.

Hakem Aydınus’un düdüğüyle başlıyor karşılaşma. Son haftalarda hakem kösteği de yadsınamaz ama Siyah-Beyazlıların o bildik beğeni alan futbolunu tutturamadığı da aşikar. Ne var ki Aboubakar’ın sakatlıktan dönüp takıma katılması sevindirici. Sivas’ta ise Hakan Arslan’ın yokluğu önemli eksiklik. Kartal topu rakibe bırakmadan başlıyor mücadeleye fakat beklenen baskıyı kuramıyor. Çünkü Beşiktaş topu hızlandıramıyor, kritik noktalarda top kaybediyor. 

Bunda Sivas’ın presli, yakın temaslı oyunu da etkili. Topu kaybeden faul yapmaktan da çekinmiyor (Her iki  yarı 11’er faul, toplamda rekor). Kaptıkları toplarla da hızlanıp tehlikeli oluyorlar. Yani Beşiktaş’ın topla fazla oynaması bir işe yaramıyor. Ayrıca sanki üzerlerine bir ağırlık çökmüş gibi. O kadar basit top kayıpları yapıyorlar ki. Özellikle Larin’in rakibe ikram ettiği toplar saç-baş yoldurucu cinsten. Bunlara bir de Aboubakar’ın 45’te sakatlanması ekleniyor. N’Koudou giriyor yerine. 

KAPASİTESİ YETMEDİ

2. yarıya daha canlı başlıyor Kartal. En azından rakip ceza alana paslaşarak giriyor, zayıf da olsa pozisyonlar yakalamaya başlıyor. Hatta 52’de Dorukhan’a ceza alanında “penaltı verilebilir” bir müdahale var. 73’te de Claudemir’in Gökhan’ın bileğine basması kırmızı ama hakemin hoşgörüsüyle(!) sarıyla geçiştiriliyor. Bir gol için çabasını artırıyor, tüm enerjisini kullanıyor Beşiktaş maçın son bölümüne girerken. Ama enerjisi de teknik kapasitesi de üstünlük kurmaya yetmiyor. Ljajic ve Ghezzal’la duran toplardan da yararlanamayınca Siyah-Beyazlılar Sivas’ta 2 puan daha bırakıyor. Sonuç: Sivas oynatmayınca Kartal da oynayamıyor...