İlk çeyrek ile son toplar hariç, çok sakin ve akıllı oynadığımız bir maçı uzatmada kaybedip çeyrek finalin dışında kaldık. Oyun başa baş geldikten sonra Fransız takımının bozuk kimyasını çok iyi değerlendirdik. Perdelemelerin üstüne çıkarak rakibin top elinde olan oyuncularını potamızdan uzaklaştırdık. Bu sayede pas açılarını bozup onları top kaybına zorladık. İsteğimiz turnuva boyunca ilk kez bu düzeye çıktı. Laf aramızda istihbarat teşkilatımız çok iyi çalışmış. Rakibin içine yerleştirdiğimiz ajan çok etkili oldu (Fournier). Şaka bir yana modern basketbolda çembere sırtı dönük oynayan uzunların önemini kaybetmeye başladığını, yüzü dönük, şut tehdidi olan 4-5 numara oyuncuların etkisinin arttığını görüyoruz. Farklı geri düşmemize rağmen oyun disiplinini korumamız pozitifti. 

Yine çeyrek final yapamadık. Aslında ülkemiz dışında organize edilen Avrupa şampiyonalarında son 20 yılda bir kez 2009’da bunu başardık. O yüzden tarifsiz kedere bürünmeyip önümüzdeki 2024 Olimpiyatını hedeflemeliyiz. Benim için bu turnuvanın en olumsuz tarafı Gürcistan maçından sonra kullanılan “Çekiliriz” ibaresiydi. Herhalde kimileri bunun bir milli takım olduğunu ve oynanan turnuvanın da Avrupa şampiyonası olduğunu unutmuş!