Sevgili okurlarım, bugünkü yazıma, her şeyden önce size teşekkür etmekle başlamak istiyorum:

Yazarların yaşamları zordur…

Yazarsınız, yazarsınız, tek bir olumlu ya da olumsuz ses gelmez!

Sonra bir gün bir şey olur…

Bir hata yaparsınız…

Veya çok dikkati çeken bir noktaya parmak basarsınız…

Ya da bir soru sorarsınız…

Gelen yanıtlar, tepkiler, övgüler, sövgüler, eleştiriler birdenbire okunan ve izlenen bir yazar olduğunuzu anımsatır size.

Elbette Cumhuriyet okurlarını normal gazete okurları gibi görmüyorum…

Onların hem ilgilerinin hem de entelektüel kapasitelerinin ortalama gazete okurunun çok üstünde olduğunu biliyorum.

Ama yine de oksimoron’un Türkçe karşılığı için gelen mektupların yoğunluğu ve kalitesi beni şaşırtmadı desem yalan olur.

Bu mektupların bazıları o denli ilginç ki, sadece önerilen sözcükleri değil, tüm söylenenleri sizle paylaşmak istiyorum…

Ama yerim yetmez.

Bu nedenle bugün burada, sadece önerilen sözcüklerin bir bölümüne değineceğim ve yayımlanabilir nitelikteki bütün mektupları tam metin olarak pazartesi günü internet sitemde kullanacağım; tabii izin almadığım için bütün isimleri ad ve soyadların baş harfleriyle belirterek.

Bilmem biliyor musunuz, İngilizcede bir de Oksimoron Sözlüğü var; pazartesi günü oksimoron için uzun bir yazı yazmayı planlıyorum sitemin giriş sayfasındaki “Güncel” bölümünde.

Çünkü zıt ya da çelişik sözcüklerin birlikte kullanılması apayrı amaçlarla yapılabiliyor ve pek çok farklı durumlarda ortaya çıkabiliyor.

Önce değerli okurlarım tarafından önerilen bazı sözcükler:

E. C.: Zıtdaş.

H. A. (Türkçe öğretmeni): Çelişik uyum.

H. A. (Antalya): Tezat söz sanatı.

L. S. (Doktor): Zıt pekiştirici, zıt eşlek.

N. E.: Karşıtlaştırma, zıtlaştırma, cambazlamak.

H. B.: Ters uyum, uyumsuzluk uyumu.

G. Ş.: Zıt sıfat tamlaması, tezat.

R. K. (Avukat): Karşıtsal, terssel, tersel.

T. K.: Karşıt bağdaştırma.

Ş. Ö. (Mimar): Zıt vurgu.

S. Ü.: Tezat, paradoks.

A. Ö.: Kavramdaş.

Sevgili okurlarımın daha uzun açıklamaları da var ama ben sadece terim gibi kullanılabilecek önerileri buraya aldım; gerisi pazartesiye, internet sitemde.

Doğrusunu söylemek gerekirse ben de tek bir sözcük öneremiyorum karşılık olarak:

Çelişik vurgulama, çelişki vurgulaması, çelişkili vurgu, zıt sıfatlar gibi, iki sözcükle açıklanabilir kavramlar geliyor aklıma.

Bunun en önemli nedeni oksimoronun farklı amaçlar için kullanılabilmesi.

Örneğin “korkunç güzel” ile “liberal faşist”, birbirinden çok farklı kullanış biçimleri olabilir.

Gelelim yine bir farklı kullanıma, “Bir siyasal oksimoron örneği olarak Adalet ve Kalkınma Partisi”ne:

Geçen yazılarımdan birinde Türkiye’de siyasetin oksimoron kavramlar üzerinden yapıldığına, örneğin AKP’nin kendini hem “değişimci” hem de “Muhafazakâr Demokrat” olarak tanımlamasının oksimoron niteliğine değinmiştim.

Bugün partinin ismiyle icraatı arasındaki oksimoron ilişkiye dikkat çekmek istiyorum:

Partinin adı “Adalet ve Kalkınma Partisi.”

Sekiz buçuk yıllık iktidar döneminde “Adalet”i ne hale getirdikleri ortada; fazla lafa gerek yok!

“Kalkınma”ya gelince, kendilerini, bazı yakınlarını ve taraftarlarını “kalkındırdıklarına” kuşku yok…

Ya halkın geri kalanı:

Büyüyen işsizlik, uçurumlaşan gelir dağılımı farkları, satılan üretim tesisleri, büyüyen cari açık, vs., vs.

Sanıyorum, Türkiye’de siyasetin son yıllarına tartışılmaz bir biçimde damgasını vuran AKP, oksimoron’un siyasal kullanımına en güzel örneklerden birini oluşturuyor.

\n\n