Yıllardır sürdürdükleri laiklik, milliyetçilik, vatanseverlik gibi duyarlı konularda izledikleri aykırı

politikalar yetmedi.

Şimdi de hükümetin emrinde olduğu izlenimini, hemen her hareketiyle kanıtlamaya çalışan Diyanet İşleri Başkanı Mehmet Görmez sahneye çıktı.

Ağzından çıkanı kulağı işitmeyen, mantığı RTE’nin İslami amaçlarına koşullandırılmış izlenimi veren Diyanet İşleri Başkanı...

...laikliği ve laik devlet kavramını layıkıyla sindiren İzmir’de; benim gibi İzmir’i, halkını seven insanlarda derin tepkiyle karşılanan açıklamalar yaptı.

Bu açıklamaları, Başbakanlık’taki patronunun alkışlayacağına zerre kadar kuşku yok...

Son açıklamasında, soyadı Görmez ama İzmir’i ve halkını suçlayıcı üslupla gerçekleri görmezden gelen Mehmet Bey şöyle buyuruyor:

“İzmir’in farklı dindarlığı var, bu dindarlığın irfan geleneğine ihtiyacı var; öyle olduğu için irfan geleneğinden geçmiş birinin İzmir’e müftü olarak atanması tesadüf değil.”

Ya öyle mi? Bir ilin dindarlığını ölçüp gelen Diyanet İşleri Başkanı, o zaman Başbakanı RTE’nin kaç ayar Müslüman olduğunu biliyor olmalı!

Başındaki sarık onun katıksız Müslüman olduğunun kanıtı mı?

Ne çare, Diyanet İşleri Başkanı; laikliği hacamat etmekle görevlendirilen ve bu nedenle İslamı, hedeflerine ulaşmakta siyasal bir araç olarak kullanan RTE’ye hizmet uğruna, bir din adamına yakışmayan bu acayip, yersiz, anlamsız irdelemeleri yapıyor.

***

Ha patronu RTE gibi “Gâvur İzmir” demiş..

Ha İzmir’in farklı dindarlığının irfan geleneğine ihtiyacı olduğunu söyleyerek İzmir’in dinden uzaklaştığını içeren bir üslup kullanmış...

Ha Ali ha Veli! Ha RTE ha Mehmet Görmez! Fark etmez!

Mehmet Görmez’i herhalde inandığı Allah söyletti!

İzmir’e RTE gâvur kent diyor. Diyanet İşleri Başkanı da üstünü örttüğü son açıklamasıyla aynı doğrultuda görev yaptığını açıklamış oluyor...

Cumhuriyet tarihinin hiçbir döneminde Diyanet İşleri başkanları siyasal yönden tartışma konusu olmadı.

Ama Mehmet Görmez dinci AKP iktidarına yâr ve yaren olmak için İzmir’i farklı dindar bir kent ilan ettiği yetmiyormuş gibi; halkını irfani yoldan dindarlığa dönüştüreceğini ilan etti.

Belediye Başkanı ve çalışanlarını uyduruk gerekçelerle içeri alarak CHP’ye oy veren İzmir’i korkutmak, cezalandırmak istediler.

Para dağıttılar. Koltukları satışa çıkardılar.

Ama bir türlü İzmir’i AKP yörüngesinde yalaka yandaş bir kente dönüştüremediler.

Neden? Zira İzmir:

Çağdaş yaşama, laikliğe, Cumhuriyet ilkelerine, bu topraklarda yaşayanların Türk milleti diye anılmasına, Atatürk’e ve devrimlerine yürekten inanan, AKP gibi ulusal değerlere aykırı olanlara oy ve yüz vermeyen; bilinen o ki, vermeyecek de olan bir demokrasi kalesi!

***

Haber kaynakları, Batman’da Atatürk Anıtı’ndaki “Ne mutlu Türk’üm diyene” sözünün sökülüp atılmasını tartışıyor.

AKP Türkiyesi’ni simgeleyen bu olayın ilgi çeken tarafı, bu ülkede devlet ve belediyelerin ne hale dönüştüğünü kanıtlıyor.

Vali Yılmaz Aslan’ın bir avuç büyüklüğündeki Batman’da olaydan “haberi yok!”...

Belediye başkanlığı “Biz yapmadık” diyor.

Ama gün gelecek; RTE’nin tersyüz ettiği Türkiye’de, demokrasinin, çağdaşlığın asıl sahipleri yönetime geçecek ve… Batman’daki Atatürk’ün heykelinden sökülen “Ne mutlu Türk’üm diyene” diyen sözü, eski yerine konulacak!

***

RTE ile Devlet Bahçeli arasında bir başka tartışma da gündemde.

Bahçeli’nin Bursa’daki mitingde, “Öl de ölelim, vur de vuralım” diye seslenenlere,

“Onun da zamanı gelecek” diyen, ne ki bu sözün halkı kışkırtmaya yönelik olduğunu söyleyen Başbakan’ı son grupta “Sözlerimin arkasındayım. Zamanı gelince göreceksiniz” diye yanıtlaması günlerdir medyada yer alıyor da...

Bahçeli’nin neyi amaçladığı, üstelik özenle vur demek için hangi zamanı kastettiği tartışılmıyor. Yorumlanmıyor.

MHP’nin siyasal-ekonomik-sosyal görüşleriyle görüşlerimiz örtüşmüyor ama; Bahçeli’nin sözleri, üzerinde durulacak önemli bir açıklama.

Zira Bahçeli konuşmalarında ısrarla; AKP iktidarının izlediği politikaların ülkeyi böleceğini ve çözüm sürecinin bölünmeye hızla hizmet edeceğini ve bu gidişe karşı çıktıklarını, çıkacaklarını söylüyor. Bu açıklamalardan yola çıkarak şu soruya yanıt arayabiliriz:

“Vur de vuralım, öl de ölelim” sloganı; gündemden eksik olmayan olası bölünmenin artık gerçekleşeceğinin kesinleştiği olası bir aşamada uygulamaya geçecek direnme hareketini özetleyen bir slogan olmasın!