Nasıl bir talihin azizliğiyse artık, 2017’ye girerken içimize su serpecek tek şey var: ‘Yalnız değiliz’! Rasyonel akıl bir tek bizde yitip gitmiş değil.
ABD’de bu yılki başkanlık seçimleri sürecinde adeta bir ‘akıl yitimi’ yaşadı. Yaratılan ve üstelik haklılık payları eksik olmayan ‘Donald Trump’ algısı için demiyorum. 8 Kasım’ın mağlubu Hillary Clinton ve Demokratik cephede dizilen Amerikan kurumsal aklı için de söylüyorum.

***

İki aydır Amerika Rusya ile yatıp kalkıyor. Ve mevzu bizlerin yakından tanıdığı ‘dış mihrak’ histerisine dönüştü. Aslında Amerikalılar için yeni değil. İkinci Dünya Savaşı’nın ‘Joe Amca’sı Soğuk Savaş’ta ‘Şeytani Stalin’e dönüşmüştü. Sovyet denizaltılarının Amerika kıyılarından ülkeyi işgale girişeceği temalı Hollywood yapımları boşuna çekilmemişti. Bu histeri 21. yüzyıl koşullarında siber savaşla yaşatılmakta.
WikiLeaks sızıntıları malumumuz. ABD’de en çok Demokratik Parti ve Clinton’ı etkiledi. ‘Kirli çamaşırlar’ ortaya serildi. E-posta skandalı Libya’da, Suriye’de, siyasal İslamın kullanılmasındaki rolü anlamamızı sağladı. Demokratik Ulusal Komite ve Clinton’ın kampanya müdürü Joe Podesta’nın yazışmaları yalancılığı ve arzulanmayan solcu rakip Bernie Sanders’a nasıl çelme takıldığını gösterdi.

***

Seçim sonrası işin rengi değişti. ‘WikiLeaks sızıntıları’ üst başlığı yerini ‘Rus komplosu’na bıraktı, ‘Putin’in emriyle Rusya seçimimizi etkiledi’ kampanyasına dönüştü. Julian Assange’ın yalanlamaları, Moskova’nın kanıt talepleri fayda etmedi.
Mesele Obama’nın soruşturma başlatması ve geçen hafta İç Güvenlik Bakanlığı ile FBI’nın raporuna vardı. 13 sayfalık raporda ‘Grizzly Steppe’ (Step Ayısı) operasyonuyla Rus istihbaratının 2015’ten itabaren ABD seçimlerine yönelik siber hareketlerine yer verdi. Rus istihbaratçılara ait olduğu öne sürülen IP adresleri, yazılım kodları yer aldı. Art niyetli yazılımlar içeren e-postalar yoluyla gizli bilgilerin elde edildiği öne sürüldü. Sonucu Obama’nın Rusya’ya son yaptırımları ve 35 Rus diplomatın ülkeden kovulması oldu.

***

Ancak uzmanlar rapordan ikna olmuş değil. Listelenen IP adreslerinin en az yüzde 30’unun kullanıcının yerini maskeleyen ‘proxy serverlar’ olduğu ve Washington Post’un da sahibi olan Jeffrey P. Bezos’un kuruculuğunu yaptığı Amazon ve Yahoo servis sağlayıcılarından idare edildiğini anımsatıyorlar.
Ama bir de Amerikan medyası var. New York Times ve WP gibi gazeteler istihbarat yetkililerinin ‘Rusya’nın Trump’ın seçilmesine yardım ettiği’ fısıltılarını ‘kesinlik’ üzerinden haberleştiriyor. WP’nin en son ‘Rus bilgisayar korsanlarının art niyetli yazılım kodu ile Vermont eyaletindeki elektrik dağıtım şirketine sızdıkları’ haberi örneğin, Amerikan gazeteciliği için tam bir skandal. Haberde Vermont valisi ve senatörlerinin ‘Rusya’nın kış ortasında Amerikalıları elektriksiz bırakmaya çalıştığı’ beyanları vardı ama Burlington Elektrik şirketine soran olmamıştı. Burlington sonunda tüm bilgisayarlarında arama yapıp art niyetli yazılımı sadece elektrik şebekesine hiç bağı olmayan bir dizüstü bilgisayarda bulduğunu duyurdu. ‘Rus parmağına’ dair tek kanıt da yoktu. Haber bir suç mahalinde bir Kalaşnikof bulundu diye ‘fail Rus’ demek gibi bir şeydi.

***

WP ‘utangaç’ bir düzeltme yaptı yapmasına. Ama olay ‘Rusya ile ilgili ne yazsak gider’ zihniyetinin tezahürü. Hakikatler, somut kanıt yerine demogoji ve manipülasyonun hâkimiyetinin her yerde geçer akçe kılındığının.
Geçmişte nükleer silahlarını ve teknolojilerini yarıştırmış iki ülke arasında ‘siber savaş’ nedeniyle hiçbir olasılık dışlanamaz elbette. Gerçi ‘Rusya vakasının’ bizzat ‘CIA’nın operasyonu’ olduğunu iddia edenler eksik değil. Ama histerinin vardığı düzey ürkütücü. Amerikalıların sandık tercihini Rusya’ya bağlamak ne menem bir aklın ürünüdür? Yahut ‘sorunlu’ bir başkan olacağı anlaşılan Trump’ı Rusya politikalarını değiştirmeye meylediyor diye ‘Rusya’nın adamı’ ilan etmek? Aklıselim ve rasyonel akıl, işler yolunda giderken değil, işler çığrığından çıkınca lazım galiba. Aksi, ‘baş edememenin’ tezahürü. Rasyonel akıl değil ama alt-akıl, üst-akıl, dijital-akıl, onlar her yerde var.