Şaşkınlıkları karşısında onlarınkinden daha afallatcısını düşünüyorum.

Hepsini bulup, her birini tekrar tekrar kollarından tutup sallayarak sormak istiyorum:

Affedersiniz ama ne sanıyordunuz! Nasrettin Hoca’nın heybe hikâyesini de mi bilmiyordunuz? O esip üfürmelerin icazetli efelik olduğunu ve herkesin de bunu bilerek durduğunu nasıl olup da anlamıyordunuz? Bir zamanlar sıkça yinelenen “Ey...” “Ey...” Ey...”( nokta noktalı yerleri, günün mönüsüne göre Putin, Macron, Biden diye istediğiniz gibi doldurabilirsiniz) oyununun bir gün kritik virajda koca bir “EYVAAH” ile sonlanacağını nasıl olur da görmezsiniz?

Tabii ki anlamışsınızdır. Tayyip Bey’in “Ermeni soykırımı”nı ilk kez telaffuz eden Biden’ın bu tutumu karşısında açık, net, sert tepki göstermesini bekleyen ve düş kırıcı buldukları şu andaki cılız tavrını eleştirenleri kastediyorum.

***

Olayların başlangıcından bu yana ne bekliyorlardı ki? Tayyip Bey şu anda, laftan öteye geçecek ve ABD’nin canını yakacak hiçbir şey yapamaz. Ekonomik yaptırım misillemesi komik kalır. Washington’un Ortadoğu’da Türkiye’nin yerine yeni bir müttefik ikamesini düşündüğünün ufaktan ufağa kulaktan kulağa fısıldandığı şu dönemde, “Vallahi çok üzüldük ama yine de siz bilirsiniz” diye karşılanması pek de olanakdışı görünmeyen bir ortamda NATO’dan çıkmanın istenen sonucu vermesi güç görünüyor.

Kimileri de daha ileri giderek Tayyip Bey’e daha etkili olacak politikalar öneriyorlar.

“Peki, o zaman daha etkili olmak için bu dış politikanın neresini değiştirerek etkili sonuca varılabilir” sorusunun yanıtı da düşündürücü

 Çünkü bugünkü dış politikanın ayrıntılarıyla oynayarak sonuca varmak mümkün değil. O dış politikanın ardındaki duruş ve dünya görüşü önemli. Emperyalizmin dizayn modeli ile hem bir yandan verilen işi yaparken hem de seni bütün mezhep ve ırk çatışmalarının içine çeken İhvan damgalı alt emperyalist politikanın gereklerini araya sokuşturmazsın.

Kısacası, emperyalizmin taşeronu olarak âleminin efesine karşı mücadele veremezsin. Emperyalizmin senin üstündeki emellerine karşı durmak için, tepeden tırnağa ona göre oluşturulmuş bir dünya görüşü ve ittifaklar manzumesi bina etmek gerekir.

Bir yandan, Suriye’nin kuzeyindeki şeriatçı güçlerin bölgeyi istikrarsızlaştırmasına destek olup öte yandan da ABD’nin Kuzey Suriye’deki Türkiye’ye yönelik projelerine engel olmazsın. Onu yapabilmek için önce bölgesel güçlerle ABD’ye karşı işbirliği yapmak zorundasın!

Bütün bu gerçekleri görmeden, yalnız, Abdülhamit’in emperyalizmin çıkarları arasındaki dengeleri iyi oynama kurnazlığıyla emperyalizme karşı öz çıkarlarını koruyacak bir antiemperyalist politika oluşturamazsın.

Bu gerçekleri görmeden Tayyip Bey’in sonu eyvahla bitmeye mahkûm “Ey!” “Ey! “Ey!” politikalarının sonuç vermesini bekleyemezsin. Çünkü bölgede alt emperyalist manevralarla patronu da diğerlerini de hizaya getirmek hayaldir.

Son günlerdeki gelişmelerin içinde en az acıtıcı olanı, en akıllıca görüneni, Tayyip Bey’in Biden’a yanıt verirken sesini fazla yükseltmemiş olmasıdır. Bu gerçeği görmek durumunda olanlar, tepkinin cılızlığından çok, asıl şu S-400’ler meselesinde Tayyip Bey’e sormalıdırlar:

- Bütün bu olan bitenin ortaya koyduğu gerçeklerin ışığında, ABD’nin de NATO’nun da çok kızacağını bile bile o füzeleri alırken hangi hesaplara dayanıyor ve neye güveniyordun?

Dilerseniz bu soruyu var olan şarkının sözleriyle de sormak mümkündür:

- Sen bu işin sonunu hiç düşünmedin mi?..