Önce ramazan veya Şeker Bayramınız kutlu olsun. Her şeyden bağımsız olarak bayramları severim. Aileler bir araya gelir, çoluk çocuk torun kardeş damat gelin dedeler nineler... Çocuklar büyükanne ve büyükbabalarını tanır. Aile toplumsal yaşamda her şeyden önemlidir. Ortak yemekler, belki aileden birilerinin yeni sürpriz bir yemeği, şakalaşmalar, hafif takılmalar, üstü kapalı dokunmalar, başarılar başarısızlıklar tembellik edenler, okullar...

Veee geçmişten anılar!

Neredeee o günler üzerine bolca hikâyeler... “On yıl önce öyle miydi yaaa, veya bizim gençliğimizde varya, ahhh ahh...”

Ve salonun veya yemeğin ortak vazgeçilmezi tabii ki günümüzün gerçeği, “Nee yapacağız böyle mi gidecek her şey” neyin ne kadar pahalı olduğu üzerine ve uzun ahlar ve vahlar.

Anneanneler ve dedeler, yaşadıkları yerdeki marketleri nasıl bir bir dolaştıklarını anlatacaklar.

Yıl boyu süren bir iyi ve ucuzu arama...

Yemek masasında beş yıl on yıl önce neler vardı, şimdi ise şu duruma bakın.

Sıkma canını be anne... Nasıl sıkmam be oğlum, böyle bir rezil bir ekonomik durumumuz olmuş muydu...

Eğitimin kötülüğünden tutun okul masrafları ve bütün bunların nasıl denkleştirileceği üzerine tartışmalar. Oradan yandan bir ses yükselecek, kızgın Allah kahretsin... Yüzler gerilecek herkes söylenmeye başlayacak... “Yiyip tükettiler bizi, ne yapacağız böyle?” Bayram bayram buraya taşıyamayacağım söylemler...

Derken ninenin sesi yükselecek, “Söylemeyin öyle, şu bayramın tadını kaçırmayalım, hiç olmazsa bayramı güzel atlatalım...” Tadı mı kaldı anneanne!

GÜNER’İN TATLISI

Bu bayram en çok Büyükada’da geniş aile yemeğini ve tabii ki Güner’in özel, burma, hafif şekerli cevizli tatlısını özleyeceğim. Ve tatlı yeme yarışını da... Tabii ki sohbetleri de. Nova’nın doğumu için bir süredir dışarıdayız ve en ufak bir harcamada TL karşılığı ne diye hesap edip ne kadar büyük bir yoksulluk uçurumuna düştüğümüzü görüyor ve hemen geri çekiliyoruz. Para suyunu çekti.

Burada ne Ada’nın bir eğitim derdi var ne de kardeşi Nova’nın olacak. Ada birinci sınıfa başladı, bir sürü etkinliği gününe sığdırıyor, 15 günlük tatilde onlarca kurs var, şimdi dijital medya kursuna gidiyor!

TÜRKİYE02

Ülkemizin en önemli genç beyinlerinin neden hayatlarını dışarıda kurmak istedikleri buradan daha iyi anlaşılıyor. Evet ilk zamanlar sosyal açıdan sıkıntılar olabilir ama bunlar aşılıyor, zaten ülkeden göç eden binlerce yetişkin insan ve öğrenciler birbirlerini buluyorlar.

Ülke dışında yaşayan çalışan beyinlerimiz mesela diyelim bir dünyada genişçe bir yer edinebilseler ve bir araya gelebilseler, mükemmel bir Türkiye02 kurabilecek güçteler.

***

Maltepe mitingini izliyoruz. Muazzam bir kitle, o alanın bugüne kadar görmediği ve belki de bir daha görmeyeceği... İktidar yarın seçim olsa kaybedeceğini görüyor...

Milli iradeyse milli irade, işte orada Maltepe’de milyonlar... Saraçhane’de yüz binler.

Ülkeyi seviyor musunuz, bu milleti seviyor musunuz... Temel bir soru da budur. Bir yol ayrımındayız: İktidarınız mı ülkenin, milletin iyiliği ve esenliği mi...