“Değerli dostlar bugün, ‘12 Mart günü’, Ulusal Kurtuluş Savaşı sürecinin önemli tarihlerinden birini oluşturur. Çünkü gerek savaştan önce, gerek savaş boyunca, bir ‘İstiklal Marşı’mızın olması hep düşünülmüştü; sonunda, metninin (güfte) yazılması için Milli Eğitim Bakanlığı bir yarışma açtı. 

Bakanlık, gelen güftelerin bir önseçimden geçirilip, birkaçının “Türkiye Büyük Millet Meclisi”ne sunulmasına karar verdi.

Karesi (Balıkesir) Milletvekili Hasan Basri Bey (Çantay), o günkü (12 Mart) ikinci oturumda bir önerge vererek İstiklal Marşı güftesinin, Antalya Milletvekili Hamdullah Suphi (Tanrıöver) tarafından okunmasını istemişti.

Ancak o gün daha önce, Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı Mustafa Kemal Paşa, ‘Meclis’in ikinci toplantı yılının açış konuşmasını yapıp, ‘23 Nisan 1920’ tarihinden o güne değin yapılmış olan işleri ve bundan sonra yapılması gerekenleri anlattı. 

Paşa, başkanlık kürsüsündeki yerine geçince, Genelkurmay Başkanı ve Batı Cephesi Komutanı Edirne Milletvekili İsmet Paşa (İnönü) bir konuşma yaparak cephedeki durum üzerine de bilgi verdi.

Daha sonra birkaç milletvekili, Meclis’in ikinci toplantı yılının açılması dolaysiyle kutlama niteliğinde konuşmalar yaptılar.

Başkanlık kürsüsünde bulunan Mustafa Kemal Paşa, ‘İstiklal Marşı’nın güftesinin Hamdullah Suphi Bey tarafından Meclis kürsüsünden okunmasını isteyen Hasan Basri Bey’in önergesini oya koydu, önerge kabul edildi. 

Hamdullah Suphi (Tanrıöver), kürsüye gelerek ‘İstiklal Marşı’mızın güftesini coşkuyla okudu. 

İki gün sonra, ‘12 Mart 1921’ günü, ikinci oturumda Maarif Vekili (Milli Eğitim Bakanı) Hamdullah Suphi Bey (Tanrıöver) İstiklal Marşı yarışmasına katılanlar üzerine açıklamalar yaptı ve sonunda şair Mehmet Akif (Ersoy) tarafından yazılmış olan güfte Hamdullah Suphi Bey tarafından tekrar kürsüde okunarak ve büyük alkışlarla kabul edildi.”

Evet, değerli dostlar, “12 Mart 1921” gününü, öncesini böyle anlatıyor gazetemiz Cumhuriyet’in elli (50) yıllık yazarı Prof. Dr. Hıfzı Veldet Velidedeoğlu, “İlk Meclis” kitabında, henüz 16 yaşındayken bu Meclis’in bir yazmanı (kâtibi) olarak... 

Peki, bu “İkili”yi, “Atatürk ve İnönü”yü “ay..ş” diyerek ananlar...

Ne dersiniz, değerli dostlar?

Haftaya “cuma”ya buluşmak üzere...