PENCERE

Ahretteki sorgu sual üzerine üretilen edebiyat, İslamın mizah söylenceleri arasına kat kat istif edilmiştir; öteki dünyada hesap vermek korkusu kulun karabasanlarından biridir...

*

Herifi naşerifin biri mübarek cuma günü sizlere ömür...

Adam lanet, vurguncu, soysuz, mafiozi, üçkâğıtçı kişiliğiyle ünlüymüş; üstelik dinciliği siyasette kullanarak yapmadığını bırakmamış...

Herifi naşerifin suç ortağı, en yakın yardımcısı, içtiği su ayrı gitmeyen bacanağı cenazeyi kaldırmak görevini üstlenmiş ama, içi pır pır ediyormuş...

Neden?..

Çünkü bacanak amcasının günahlarını bir bir biliyor...

Çevrede dolaşan bir açıkgöz akraba sözüm ona bu işlerden anlarmış, yeğenin kulağına fısıldamış:

- Merak etme!.. Rahmetli mübarek cuma günü öldü... Cuma günü ölen Müslüman ayrıcalıklıdır, öteki dünyada sorguya suale tabi tutulmaz!..

Bacanak sevinmiş:

- Deme!..

*

Bacanak cenazenin kaldırılacağı gün imamın çevresinde dolanıp durmuş...

Durmadan sorarmış:

- İmam Efendi, mübarek cuma günü ölen Müslüman ahrette sorguya tabi tutulmuyormuş; değil mi?..

İmam:

- Haaa...

Bacanak biraz sonra yinelermiş:

- İmam Efendi, cuma günü ölene ahrette sorgu yokmuş..

İmam:

- Hııı..

Kabrin başında bacanak yine imama asılmış:

- İmam Efendi, mübarek cuma günü ölen sorgudan sualden geçmeyecek, değil mi?..

İmam yine atlatmış:

- Hiii...

Sonunda cenazeyi çukura sallandırmışlar, üstünü toprakla örtmüşler; mezarlıktan ayrılırken bacanak yine imamı yakalamış:

- İmam Efendi, cuma günü öteki dünyaya gidene bir şey yokmuş, değil mi?..

İmam, herifi naşerifi gömdü ya, görevini yapıp işini bitirmiş bir kişi rahatlığıyla bacanağa dönmüş:

- Ulan, demiş, cuma günü bir şey yapmazlar; ama, cumartesi günü anasını bellerler...

*

Cuma mübarek gündür..

Mübarek ‘kutsal’ demektir..

İslamda mübarek ne varsa iktidar koltuğu için kullanan takıyyeciler kutsal Müslümanlığı batasıca özçıkarları için tepe tepe kullanıyorlar...

Ama, cumadan sonra ne gelir?..

Cumartesi...

Haber vereyim..

Cumartesinin eli kulağında...

(27 Aralık 2005 tarihli yazısı)