Bugün, bayramın birinci günü.

Geleneksel olan “Şeker Bayramı” da, dinsel simgelerle vurgulanan “Ramazan Bayramı” da bir buluşma, hatırlanma, barışma günleri olarak kutlanır.

Şimdi bu bayram günlerinde biz kimlerin bayramını kutlayacağız? 

Daha birkaç gün önce Gezi davası kararlarıyla müebbet hapse mahkûm edilen Osman Kavala’nın bayramını nasıl kutlayacağız?

O davada 18 yıl hapse mahkûm edilerek tutuklanan suçsuz insanların, gazetecilerin, avukatların bayramını nasıl kutlayacağız?

Gerçek hukukçuların “hukuk dışı” olarak niteledikleri bu “uygarlık kurbanları”nın hapiste geçecek bayramlarını nasıl kutlayacağız?

Hapiste tutulmakta ısrar edilen “Cumhuriyet generalleri”nin bayramını ne yüzle kutlayacağız? FETÖ’nün uydurma olduğu kanıtlanmış tuzaklarıyla yatırılan bu komutanların bayramını kutlamaya yüreğimiz el verecek mi?

Selahattin Demirtaş’ın hukuk dışı kararlarla hapiste geçirdiği kaçıncı bayramını vicdanınız sızlamadan kutlayabileceksiniz?

“Emekli ödenekleri biraz olsun artacak mı?” diye bekleyen emeklilerin bayramını nasıl kutlayacaksınız?

Asgari ücretlilerin, dar gelirlilerin bayramını içiniz burkulmadan kutlayabilir misiniz?

İşsiz üniversitelilerin hangi bayramını kutlayacaksınız?

Kadın cinayetlerinde yaşamını yitiren kadınların bayramını kutlayamamak sizin için büyük bir acı olmayacak mı?

KUTLAMAYA GELİNCE

Elbette bayramları kutlanacaklar da var.

Birkaç yerden aylık - temsil hakkı - ikramiye - prim alarak refah içinde yaşayan Saray’dan korumalı görevliler bu bayramı zenginlik içinde kutlayacaklardır.

Saray ile iş yapan müteahhitler (sayılarının beş olduğu saptanarak beşli çete diye anılanlar) aslında her günü bayram olarak kutlayabilirler.

Aldıkları emirle verdikleri hukuk dışı kararları “sadakat testi” olarak kanıtlamış yargıçlar da bu bayramı -kararmış vicdanlarla da olsa- kutlamalıdırlar.

Saray yandaşı sanatçılar, “Kula kulluk etmeyin” diye yıllarca şarkı söyleyip kula kulluk etmeyi örnekleyenler, el etek öpüp ikbal bekleyenler elbette gene bu bayramda da sanatlarını icra edeceklerdir.

Efendileri kızıp da bir kenara atmasın diye her şeyi görüp mırıldanıp efendinin karşısında el ovuşturan birçok kişi de yapılan bunca zulüm karşısında vicdanlarını susturup bayramı kutlayacaklardır.

Kenara çekilip “Aman başıma bir iş gelmesin” diye sesini çıkarmayan pek çok kişi de bu sıkıntılarını içlerine atıp bu bayramı geleneksel olarak kutlayacaklardır.

“Bu bayram da çok şükür amacımıza biraz daha yaklaştık” diyen şeriat özlemcileri de bu bayramı kendi bildiklerince kutlayacaklar, şeriat bayrakları hazır, emir bekleyeceklerdir.

BİZ NEYİ KUTLAYACAĞIZ?

Biz, elbette biz de bayramımızı kutlayacağız.

Biz, bağımsız hukuk emir almadan işlemeye başladığı zaman kutlayacağız.

Biz, yolsuzlukların, hırsızlıkların, Hazine soygunlarının bitip dürüstlüğün, doğruluğun, insanca düzenin kuruluşunu kutlayacağız.

Biz, suçsuz insanların hapislerden çıkışını kutlayacağız.

Biz, ekonominin bu ülkenin insanları için düzenlenişini kutlayacağız.

Biz, laik eğitimin çocuklarımızı, gençlerimizi çağın kültürü ile buluşturmasını kutlayacağız.

Biz, Saray’ın “Aydınlanma Kültür Merkezi” oluşunu kutlayacağız.

Biz, tarikatların, cemaatlerin ortak olmadığı laik yönetimi kutlayacağız.

Biz, Atatürk Cumhuriyeti’nin yeniden doğuşunu kutlayacağız.

Biz, elbette bayramımızı kutlayacağız.

O zaman, işte o zaman Atatürk ile buluşmuş olacağız.

Ancak o zaman...