Değerli okurlarım Türkiye’de en çok yozlaştırılan, yıpratılan, içi boşaltılan kavramların başında laiklik gelir.

Özellikle dine dayalı siyaset yapanlar yani (dindarlar değil) dinciler en şiddetli laiklik karşıtlarıdır.

Üstelik bunlar, daha kavrama bile inmeden, terim üzerinden saptırmaya başlarlar:

Örneğin İslamcıların yazdığı bazı sözlüklerde laiklik “din karşıtlığı”, “dinsizlik” olarak tanımlanmıştır.

Oysa laiklik, din karşıtlığı ya da dinsizlik değildir:

Tam tersine, laiklik, bütün dinleri, mezhepleri ve ateistler de dahil her türlü inancı ve inançsızları koruyan bir devlet ilkesidir.

Demokratik Devlet, bütün vatandaşlarına, din, mezhep, ırk, dil, cinsiyet farkı olmaksızın eşit davranmak zorundadır.

Bu eşitlik ancak laiklik ilkesi ile sağlanabilir.

Dolayısıyla her Demokratik Devlet, laik olmak zorundadır:

Her laik devlet demokratik olmayabilir, ama her Demokratik Devlet, vatandaşlarına eşit davranmak için, laik olmak zorundadır.

Laikliği saptırmak isteyenler, “Birey laik olmaz, devlet laik olur” diye yanlış bir iddiayı da öne sürerler.

Oysa laik devletten yana olan her birey laik olarak kabul edilir.

Aynen demokratik devletten yana olan her bireyin demokrat olarak kabullenilmesi gibi.

Örneğin, bir Budist, bir Yahudi, bir Hıristiyan bir Müslüman, ya da bir ateist devletin laik olmasından yanaysa, laik kabul edilir...

Pek çok inanç sahibi olan dindar kişi, laik devletten yana oldukları için laiktir.

***

Laiklik, bazılarının savunduğu gibi SADECE din ve devlet işlerinin birbirlerinden ayrılması demek değildir:

Laik devletin, din ve devlet işlerini ayırmasının yanında iki önemli görevi daha vardır:

Birinci olarak, çoğunlukta olan inanç sahiplerinin, bu inançta olmayan vatandaşlara baskı yapmasını engellemekle, bütün inanç sahiplerini (ve elbette inançsızları da) ÇOĞUNLUK BASKISINA KARŞI KORUMAKLA yükümlüdür.

İkinci olarak, Allah adına, peygamber adına, din adına, piskoposlar, papazlar, rahipler, şeyhler, şıhlar, mollalar, hocalar tarafından, insanlara inançlarını nasıl yaşayacaklarına, özel yaşamlarını nasıl düzenleyeceklerine ilişkin BASKI YAPILMASINI DA ÖNLEMEKLE yükümlüdür.

***

Şimdi de dinci ile dindar arasındaki farkları görelim:

Dinci, başkalarının inançlarına saygısızdır, kendi inancından olmayanları düşman sayar.

Dindar, başkalarını inançlarına da kendi inancına istediği saygıyı gösterir.

Dinci Demokratik Rejim düşmanıdır.

Dindar Demokratik Rejim düşmanı değildir.

Dinci Laik Devlet düşmanıdır.

Dindar Laik Devlet düşmanı değildir.

Dinci için siyaset, sadece din açısından önem taşır...

Dindar için siyaset, bağımsızlık, demokrasi, adalet, eşitlik, özgürlük gibi kavramları da içerir.

Dinci için din, siyasetin temel aracıdır.

Dindar için din, siyasette araç olarak kullanılmaz.

Dinci devletin, kendi dininin esaslarına göre örgütlenmesini ve işlemesini bekler.

Dindar devletin din esaslarına göre örgütlenmesini ve işlemesini beklemez.

Dinci farklı inanç ve düşünce sahiplerinin “katlini vacip görür”...

Dindar için, tüm inanç sahipleri ve hatta inanmayanlar bile saygındır.

Dinci nefret ve kin doludur...

Dindar sevgi doludur.

Dinci katıdır, bağnazdır, peşin yargılıdır...

Dindar hoşgörülüdür.

Dinci işine gelirse şiddeti destekler...

Dindar her durumda, kesinlikle şiddete karşı çıkar.

Dinci ne kul, ne insan, ne de vatandaş olarak makbuldür...

Dindar hem kul, hem insan, hem de vatandaş olarak makbuldür.

***

ÖZETLE: DİNCİ, DEMOKRATİK VE LAİK SOSYAL HUKUK DEVLETİ DÜŞMANIDIR...

DİNDAR, DEMOKRATİK VE LAİK SOSYAL HUKUK DEVLETİ DÜŞMANI DEĞİLDİR.