Dört yıl hayal kurdu:\n

Bir sınıfın kapısı, açık mavi boyalı...\n

Açıp girdi kapıyı; duvarlarında birkaç resim, çerçeve içinde İstiklal Marşı, bir küçük öğretmen masası, üzerinde yoklama defteri, ön duvarda Atatürk fotoğrafı ve tahta sıralarda çocuklar birer çiçek gibi... \n

Tek tek kucaklayası gelir insanın...\n

Ve o ilk iki kelime:\n

“Çocuklar günaydın...”\n

*\n

Dört yıl bu hayali kurdu atanmayan öğretmen adayı...\n

Diplomasını aldığı günden bu yana “öğretmen” olmayı beklerken...\n

Her gün...\n

Her an...\n

Her karanlık gece, o açık mavi boyalı kapıdan girdi içeri... Bir çiçek bahçesinde gezer gibi... Kimi zaman çocuklara anlattığı bir fıkra ile gülümsedi, kimi zaman bir çocuk şarkısı ile ıslandı gözleri...\n

*\n

Dört yıl...\n

Belki beş...\n

Ve ona en son şu seçim öncesi kadro verip “öğretmen” yapacaklarını söylediler...\n

O çocuklara iyi insan olmayı, doğruluğun erdemini, dürüstlüğün yüceliğini... Diyelim ki yalan söylememeyi öğretmeyi hayal ederken, ona yalan söylemişlerdi...\n

Sahtekârlık parayla değil ya...\n

Geçen gün haberi vardı gazetelerde:\n

“Atanmayan öğretmen adayları sokaklarda...”\n

*\n

Bütçe olanaklarından söz ettiler, kadrosuzluktan, parasızlıktan... \n

Her şeye para var da...\n

Sadece seçimi kazanmak için milletin cebinden dağıtılan avantanın, beleşin, rüşvetin cirosunu çıkartmıştı bir meslektaşımız geçen ay:\n

“2 milyar dolar...”\n

*\n

Ne yapacaksınız...\n

Vicdansızın utanması olmuyor...\n

Öte yanda öğretmensiz sınıflarda bekleyen çocuklar... Ve genç “öğretmen” her gece aynı hayali kurar...\n

İşte önünde açık mavi boyalı kapının...\n

Bir adım...\n

Sadece istediği o bir adım...\n

Ve bir kez olsun seslenmek:\n

“Çocuklar günaydın...”\n

\n\n