Sezon başından beri golcü sıkıntısı çeken G.Saray, kritik Konyaspor maçına 22 saat kala Burak Yılmaz’ı Çin’e sattı. Bakıldığı zaman ‘finansal fair play’ sıkıntısı çeken Sarı - Kırmızılı aile için büyük piyango. Çünkü kasaya para girerken yüksek maaşlı bir futbolcu takımdan gidecek, üstelik ceza kesmeye hazırlanan UEFA da ‘tatmin’ olacak. Önemli bir mali başarı bu son dakika transferi. Peki Burak’ın gidişini sportif anlamda nasıl değerlendireceğiz?
En iyisi dünkü maçın sonucunu yazalım, yorumu siz yapın! Galatasaray: 0 - Konyaspor: 0.
Evet, Galatasaray dün Burak’ın satılışının faturasını zirveden bir adım daha uzaklaşarak ödedi. Kimse kenardaki Mustafa hocayı ya da sakatlanıp çıkan Sinan’ı, topu ayağına dolayan Umut’u veya son dakikada fantastik vuruş sevdasına kapılıp golü atamayan Podolski’yi suçlamasın. Dünkü kısır skorun müsebbibi, elindeki yegane santrforu tutamayan Dursun Özbek ve arkadaşlarıdır... Maça dönersek; Burak’ın gidişi fena çarpmış G.Saray’ı; hem taktik hem moral açısından sıfıra indirmiş. Öncelikle sahadakiler, ‘biz bu ligde figüranız’ moduna girmiş... İlk 45 dakikada resmen uyudular, uyuttular. Yalan söylemeyeyim; 2. yarıda Sneijder’in sol çaprazdan yan ağlara giden şutuyla Olcan’ın direği sarsan kafa vuruşu ve Podolski’nin röveşatası olmasa G.Saray, sonradan oyuna giren Sabri’nin 2 karavanasıyla tamamlayacaktı 90 dakikayı. Koşamadılar bile... Biraz Donk biraz Olcan mücadele etti, diğerleri sanki seyirciydi.
Burak’ın gidişi şablonu da bozmuş anlaşılan... Çünkü Selçuk maç boyu ara pas atacak arkadaş aradı durdu. İki kenar bek Umut’tan ‘umutsuz’ olsalar gerek, muz orta denemediler bile... Konya da rakibinin kötü oyununa kendini kaptırınca maç 0-0 bitti.
Evet, bu sonuç G.Saray’ı lig yarışıdan koparmıştır, UEFA ve Kupa bozgunları da uzak değildir.