İBB, her ne kadar son 4.5 yıldır, “16 milyonun hizmetindeyiz” dese de İstanbul, 22 milyonu bulan nüfusu ile dünyanın en kalabalık yerlerinden biri. Bu yoğunluğun nedeni de kısa süreli turistik ziyaretçiler dışındaki -çoğu kaçak- yabancılar. İşin kötüsü, her gün, kamyon kasalarında yüzlerce Suriyeli, Afgan, Paki İstanbul’un yolunu tutuyor. Özellikle Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın BM ziyaretindeki, “Ülkemizde ana muhalefet partisi, “Seçimi kazanırsak mültecileri göndereceğiz’ diye tehdit etti. Biz ise tam aksi. Biz mültecilere olana ev sahipliğine aynen devam edeceğiz” sözleri sonrası Türkiye’ye kaçak yolla girenlerin sayısında artış olduğu söyleniyor. Ne gariptir ki Enez ve Ege kıyılarından, Yunanistan’a gitmek isteyenlere de büyük bir özenle engel oluyor güvenlik güçleri. Aynı hassasiyeti Doğu ve Güneydoğu sınırında gösteremeyen asker-jandarma-polis, gidenlere “Dur” demekte çok başarılı! Peki, bu yakalananlar ne oluyor? Sorun burada zaten. Önce toplanma merkezlerine, oradan da kamplara yollanıyorlar, parası ve biraz pratik olanlar 5. gün kaçıp İstanbul’da soluğu alıyor. Çünkü İstanbul’da kayıt dışı günlük iş potansiyeli var. İstanbul Valiliği, her ne kadar diğer şehirlerde ikameti bulunup İstanbul’da kalan Suriyelilerin kayıtlı oldukları yere dönmeleri gerektiğini açıklasa da bu çağrıya uyan yok, “kuralsızlar kenti”nde. Bakmayın polisin ulaşım merkezlerindeki GBT uygulamasına. Eğer kayıt dışı sığınmacı işinin önüne geçmek istiyorsa İstanbul’un yeni valisi Davut Gül, Sultangazi tuz deposu, Esenyurt fabrikalar bölgesi, Bağcılar ve Dudullu merkezle saat 21.00 sonrası Kadıköy İskele’ye ekip yollasın. Ciddi bir uygulama ile her gün binlerce sığınmacı ya ülkesine ya kayıtlı olduğu ile gönderilir! İstanbul’daki konut ve pahalı hazır gıda kâbusu da biraz olsun sona erer!

AKP’DE AİLE BOYU İLİŞKİLER

Sosyal medya ve kamuoyu, şu sıralar CHP’nin il ve kurultay dengelerindeki akrabalık ve iş ilişkilerini konuşuyor. Gerçekten de hak etmeyen hiç kimse o listelere girmemeli, sırf birinin tanıdığı diye. Ancak CHP ile uğraşırken AKP’nin Mardin’deki “sülale boyu” çalışmaları da gözden kaçmasın. Şimdilerde AKP Mardin Milletvekili olan Faruk Kılıç, geçen dönem il başkanıydı. TBMM’ye gidince yerine yardımcısı ve iş ortaklığı yaptığı Vahap Alma’nın seçilmesini sağladı. Kılıç, Mardin’in en etkili ilçelerinden Kızıltepe’de de kuzeni Bülent Şahin’in ilçe başkanı olması için maddi-manevi destekte bulundu. Diğer ilçelerin ilçe teşkilatlarında da çok sayıda akrabası var. Buraya kadar sadece etik sorun gibi gözükse de kayyum belediye yönetiminin yok pahasına sattığı bir kupon arazi bu akraba ilişkilerini siyaset-ticaret noktasına taşıyor. İddiaya göre, İçişleri Bakanı Ali Yerlikaya tarafından görev yeri değiştirilen eski vali ve aynı zamanda kayyum belediye başkanı Mahmut Demirtaş döneminde Milli Emlak’a ait 300 milyonluk bir arsa 97 milyona, ne tesadüfse “Kılıç” soyadlı bir akrabaya gidiyor. Ne güzel değil mi aile ve iş ortakları ile hem siyaset hem ticaret yapmak?

FATURAYI ÖDEMEK

CHP’nin seçim sürecindeki genel başkan yardımcılarından şimdiki İstanbul milletvekili Oğuz Kaan Salıcı, 28 Mayıs sonrası partiye ve Kemal Kılıçdaroğlu’na yönelik açıklamalarda bulundu. İl kongrelerindeki değişim-dönüşüm çekişmesine de değindi. “Bundan 5 ay önce sağcıdan, solcudan, muhafazakârdan, apolitikten oy alma noktasında yapılan çalışmalar alkışlanıyordu, işte değişim deniyordu, şimdi eleştiriliyor” diyen Salıcı, en çok da tüm faturanın genel başkan Kemal Kılıçdaroğlu’na çıkarılmak istenmesine tepki gösterdi. “Bir restorana gittik, yemekleri yedik, faturayı Kemal Bey ödüyor. Oysa hepimiz, ittifak ve yerel yönetimlerimiz dahil o masadaydık. Bu vicdani değil, başarısızsak hepimiz başarısızız.” Salonda değişimciler dahil herkes alkışladı bu cümleyi ve Ankara seçimi 100 oy farkla (yani 50 kişi) genel merkeze yakın ismin zaferi ile sonuçlandı. Görünen o ki CHP üye ve delegeleri, Kılıçdaroğlu karşıtlığına pek prim tanımıyor. Ankara seçimi İstanbul seçimi için de önemli bir parametre.