Hikmet Çetinkaya

Ölüm, Acı ve İç Çekiş...

18 Aralık 2012 Salı

\n

Bazen hayatı raftan çeker gibi bulursun, bazen yalnızlığın rüzgârında bir dalın kırıldığını görürsün...\n

\n

Çocukluk günlerin gelir aklına.\n

\n

Uzaklarda olursun kimi zaman, kimi zaman yakınlarda...\n

\n

Issızlığa doğru açılışlarda yaşlılığın konuşulduğunu işitir, bir an uzun uzun düşünürsün...\n

\n

Nasıl geçmiştir ya da geçiyordur hayat?\n

\n

Eğer yağmur yağıyorsa ve hava soğumuşsa, yanı başında yaşanan o dehşetli iç savaşı, Şamda, Bağdatta, Kerkükte, Pakistan ve Afganistanda patlayan bombaları, ölen çocukları, gençleri, yaşlıları, kadınları, erkekleri, ABDdeki katliamı anımsarsın...\n

\n

***\n

\n

Gazete sayfalarına giren girmeyen haberler içimizi acıtır; senin, benim ve hepimizin.\n

\n

ABDde 1.5 milyon dolarlık villada oturan 20 yaşındaki Adam Lanzanın önce annesini, ardından 6-7 yaşlarındaki 20 çocuğu üç dakikada silahla öldürdüğünü gördüğünde vahşeti kendi kendine çözmeye çalışırsın.\n

\n

Çünkü ölümlere alışmışsın yaşadığın ülkede...\n

\n

Katliamlara!\n

\n

Akan kana!\n

\n

Bombalara!\n

\n

Mayınlı tuzaklara!\n

\n

Üzerine yıldızlar düşmüş mavi suları düşünür müsünüz siz de?\n

\n

Ben zaman zaman düşünürüm...\n

\n

Yabanıl otların geceye büründüğü akşam, bir dağın yamaçlarında karşı kıyının göz kırpan ışıkları içinde avunurken o yalnızlığı daha iyi anlarım.\n

\n

Korkarım karanlıktan!\n

\n

O yüzden yıldızlara sığınırım...\n

\n

***\n

\n

ABDde öldürülen çocukların fotoğrafı, yağmur, soğuk, kar, tipi, yaz kış demeden beni sınır boylarına taşır...\n

\n

Irakın işgali, Gazzenin üstüne yağan misket bombaları nedense o anda beni karanlığın derinliğine taşır.\n

\n

Sonsuz ve derin uykuya yatanlar uyanmayacaktır bir daha...\n

\n

Uyanmayacaktır Gaziantepte ölen o insanlar, çocuklar...\n

\n

Hatayda, İstanbul Mavi Çarşıda, İngiliz Konsolosluğu ve Sinagogdaki katliam...\n

\n

Bir annenin, gecenin o ilerlemiş saatlerinde sınır boylarındaki Mehmetini düşünüyorsun...\n

\n

Evladın öldü haberin yok...\n

\n

İçinde bir sıkıntı...\n

\n

Pencereyi açıyorsun...\n

\n

Yağmur yağıyor...\n

\n

Yıldızlar çoktan kaçıp gitmiş.\n

\n

Türküler bitmiş, şiirler bitmiş...\n

\n

Yaşam bitmiş anneciğim!\n

\n

***\n

\n

Sınır boylarına Patriotlar kurulmuş...\n

\n

Türkçe karşılığı yurtsever!\n

\n

Ve sen bağımlısın NATOya...\n

\n

ABDnin taşeronu olmuşsun, Mavi Marmarada onca can öldürülmüşken, İsraile sadece van münit çekip, şimdi de Malatya Kürecike İsraili olası İran saldırısından korumak için füze kalkanı dikmişsin.\n

\n

Bak İran Cumhurbaşkanı Ahmedinejad Konyaya gelmedi.\n

\n

Neden?\n

\n

Seni oynatıyorlar işte!\n

\n

Kanama büyüyor sınır boylarında, kentlerde, dağlarda, vadilerde...\n

\n

Hayatı raftan indirdik ve geldik bugünlere...\n

\n

İnsanlığı unuttuk!\n

\n

50 bin ölümüzü!\n

\n

***\n

\n

Üşüyen yüreklerimiz bizim... Korkulu gözlerle bakan çocuklarımız...\n

\n

Uluderenin acısı bitmedi...\n

\n

Bir bakın Uludereye, bir bakın Ulus Çarşısı ve Kızılay vahşetine...\n

\n

Raftan inen hayatlar, mavi sulara düşen yıldızlar...\n

\n

Hüzün, acı ve iç çekiş...\n

\n

Hepsi bir arada!

\n


Yazarın Son Yazıları Tüm Yazıları

Aşklar ve sevinçler... 9 Eylül 2018

Günün Köşe Yazıları