Bazen duygularının içine gömülürsün, bazen uzun uzun düşünürsün...

Acıları içine atarsın sabahın ilk saatlerinde.

Hayatın akışında kendini bulursun, hesaplaşırsın, dur durak bilmeden o eski anıların içinde tek başına kalırsın.

Katillerin kahraman olarak görüldüğü bir ülkede, peşi peşine gelen cinayetler, hukuksuzluklar içini acıtır.

Hele gençlerin, çocukların zindanlara atılması, yaşam boyu hapis cezası alması karşısında isyan edersin.

Ne yapsan ne etsen boşuna!

Bu düzen böyle kurulmuş...

Acımasızlıklar damarlarımızın içine bir virüs gibi girmiş.

Bu olup bitenler karşısında susar mısın, bir kenara çekilip “Bana dokunmayan yılan bin yaşasın” mı dersin?..

Kendisi gibi düşünmeyenleri hizaya getirenler, silindir gibi üstlerinden ezip geçenler, demokrasi kahramanı olur bu ülkede.

Bunca zalimliklere karşın!

Bir o yana bir bu yana!

Dün söylediğini unutup bugün özgürlükçü kesilir...

Toplum nasılsa unutkandır, dün ne yediğini bile çoktan unutmuştur.

Bir bakarsın “derin milliyetçi” olur Rize’de, bir gün sonra Mardin’de sapına kadar “barışçı”...

Saatlerce dinlersin!

Anlatır babam anlatır!

Oysa ezen bellidir, ezilen bellidir!

Ezen de anlatmayı sever, ezilen de!

Bir güzel rahatlar!

Hayat onlara göre güzeldir!

***

Hayatın anlamı sevgi sözcüğü, düşüncelerin kördüğüm olması, hüzün, acı, umut değil midir?

Sahi zindanlarda kaç siyasi tutuklu ve hükümlü var? Kaç şehit cenazesi kaldırdık son 30 yılda? Kaç lise ve üniversite öğrencisine “terörist” yaftası yapıştırıp zindanlara attık? Kaç “gizli tanık” dinledi yargıçlar?

Almanya’da otobanda bir kentten bir kente giderken ormanlık alanlarda sık sık tabelayla karşılaşırsınız:

“Dikkat, geyik çıkabilir!”

Bizde ise “gizli tanık”, “böcek”, “telekulak” çıkar sık sık!

Aman dikkat!

Şemdin Sakık, eli kanlı bir terörist ve askerlerimizi pusuya düşürüp kurşuna dizerek öldüren bir katil değil miydi?

Yaşam boyu hapis cezasına mahkûm oldu!

PKK’nin bir dönem iki numaralı adamı, Silivri’deki duruşmaya “gizli tanık” olarak geldi, “açık tanık” oldu...

Ününe ün kattı!

Kimileri ona “iyi çocuktur” bile dedi.

Şimdi bir “gizli tanık” 18 yaşındaki (şimdi 20 yaşında) üniversite sınavlarına hazırlanan lise öğrencisi Gülsüm Koç’un başını yaktı Diyarbakır’da.

Yargı, Gülsüm’e sadece “gizli tanığın” polise verdiği ifadeyi ve polisin “tutanağını” kabul edip yaşam boyu hapis cezası hükmü verdi.

Mahmut Oral’ın bu haberi dün Cumhuriyet’in manşetindeydi, okudunuz.

Ben de okudum ve tutanaktaki çelişkileri gördüm, yinelememe gerek yok...

***

Bu yaşananlar insanın gerçekten içini sızlatıyor...

Nasıl bir Türkiye’de yaşıyoruz?

Hukukun üstünlüğü ilkesi, adalette eşitlik, şu bu...

Hepsi bir masal oldu aklı başında herkes için!

Sabahın dokuzunda televizyonda haberleri izlerken, gazetelerin sayfalarına bakarken, kendi kendime sordum:

“Türkiye’de yaşayan, okuyup yazan, düşünen, eleştiren, eleştirmeyen herkesin boynuna gün gelir terörist yaftası asılır mı?”

Hiç düşünmeden kendi soruma kendim yanıt verdim:

“Evet yapıştırılır!”

Biz bunu hayatın içinde zaten görüyoruz...

Suçluyla suçsuz aynı torbanın içine konuyor ve yargılanıyor.

Aslında özgürleştirildiğinizi sanıyorsunuz...

Değil!

Bakın, İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı “askeri casusluk” olarak tanımlanan 357 sanıklı davayla ilgili açıklama yaptı.

Savcılık, kamuoyuna yansıtıldığının aksine, hakkında casusluktan soruşturma yapılan ve dava açılan hiçbir kişinin bulunmadığını bildirdi.

***

Neyse!

Herkese bir gizli tanık yeter de artar bile...

Yaftala önüne geleni, at zindana!

İleri demokrasi ya!