Bu kan, gözyaşı... Bu acı, hüzün yumağı...
Söyler misiniz hayatın neresinde durduk?
Yüreğimiz kaskatı!
Bombalar, mermiler!
Şehit askerlerimiz...
2 ton patlayıcı yüklü bir traktör... Ağrı’nın Doğubayazıt ilçesine 15 kilometre uzaklıkta bulunan Karabulak Jandarma Karakolu’na geliyor gece yarısı.
2 Mehmetimiz şehit düşüyor saldırı sonucu. 30 Mehmetimiz ise yaralı. Dile kolay 2 ton patlayıcı var traktörün kasasında.
Bu bir intihar saldırısı...
Şehit düşen iki askerimiz Kürt genci...
Vicdanının sesini dinleyen herkesin; Türk, Kürt, Laz, Çerkez, Süryani, Arap hiç fark etmez...
Düşleri, umutları paramparça.
Bu acının anlatılması, yazılması çok güç...
Bu çocuklarımıza, sevgi, barış, kardeşlik, umut, sevinç, gelecek sözü vereceğimiz yerde niye, kefen giymelerini istiyoruz!
Peki, devletin istihbarat birimleri nerede, ne iş yaparlar?
Koskoca devlet uyuyor açıkcası...
Yurduna oğullarını feda eden, yoksul evlerde yaşayan analar, babalar...
Evet onlar!
Karabulak Karakolu’nun saldırıdan sonra nasıl harabeye dönüştüğünü gördünüz sanırım...
Mehmetler nasıl canlı çıktı oradan?
Evladını vatana feda eden babalar, analar fotoğrafa bakınca neler düşündü!
Her gün şehit cenazeleri, ölümlerin ardından kimi yerde Türkçe, kimi yerde Kürtçe yakılan ağıtlar...
Barış, kardeşlik oğulları feda etmekle gelmiyor işte, gelmiyor.

***

Akan kan üzerinden siyasal rant sağlamak, kendisi gibi düşünmeyen herkesi en ağır dille eleştirip “viski içen şerefsizler” diyerek tetikçilik yapmak...
Tüm bunlar, bu tür yaklaşımlar, kanlı terör eylemlerini daha da azdırıyor, Türkiye her gün şehit haberleriyle bir kez daha derinden sarsılıyor.
Ortak akıl yitip gitmiş, hayatın tan yerine benzeyen aydınlığı, sevginin oya gibi işlenmesi, bombardıman haberleri, Tunceli’ye giden yolların kapanması...
Hepsi ama hepsi bir anda oldu!
Birileri işareti verdi, IŞİD mevzileri hedef alınırken PKK eylemleri başladı, karakollar basıldı...
Suruç katliamında ölenlerin sayısı dün 32’ye yükseldi...
Her sabah uyandığımızda televizyonu açıp “bugün PKK kaç kişiyi öldürdü” diye bekliyoruz...
Şırnak’ta iki Mehmet şehit düştü, yol denetimi yaparken!
Yüreklerde acı, kaygı, hüzün...
Şu anda seçim sonuçlarını konuşmuyoruz. Ortak hükümet kurulması yolunda neler yapılıyor bilmiyoruz.
Geçici bir hükümet var ortada. Koalisyon görüşmeleri bir sonuç vermiyor, MHP kan üzerinden siyasal hesap yaparken AKP tabanından nasıl oy tırtıklayacağını düşünüyor.
Seçim sonuçları Meclis’te grubu bulunan hiçbir partiyi pek ilgilendirmiyor. Oysa sandıktan çıkan sonuç ortada.
Tek parti iktidarına hayır!

***

Yazı masama oturduğumda 7 Haziran seçimlerinin sonucunu, milletin sandıktan çıkan oylarını, AKP’nin aldığı oy oranını, antidemokratik seçim sistemi olan yüzde 10 barajını, HDP’nin bu engeli nasıl aştığını bir kez daha düşündüm.
Tüm yasaklara, engellere karşı HDP 6 milyon seçmenin oyunu aldı...
Bu oylarda elbet Kürt oyları ağırlıklı ama hatırı sayılır Türk, Laz, Boşnak, Süryani, Arap oyları da var.
Hem AKP hem de MHP milletin iradesini yok sayamaz...
80 milletvekiliyle Meclis’e giren HDP’yi yok saymak, bu partiye oy veren 6 milyon seçmeni “viski içen şerefsizler” diyerek aşağılamak demokrasiyi, halkın özgür iradesini aşağılamak demektir.
Bir başkası, “şerefsiz” sözünü MHP’ye oy veren seçmenler için söylese aynı tepkiyi gösteririm...
Bizim, dört partinin bulunduğu bir parlamenter sisteme, laik demokratik hukuk devletine, bağımsız yargıya, güçler ayrılığı ilkesine, barışa, kardeşliğe gereksinimimiz var şu günlerde...
Kanlı terör eylemlerini ancak böyle durdurabiliriz...