Ne umutlarla getirilmişti Valerien Ismael. Beşiktaş’ta başlatılan kurumsallaşma ve yeniden yapılanmanın bir parçası olacaktı. Gençti, dinamikti ve çok istekliydi. Geçen sezonun bitimine 8 hafta kala hiç naz etmeden Beşiktaş’ın istediği koşulları kabul edip hemen takımın başına geçti. İyi de başladı. Bu sezonun ilk maçlarında ise adeta Premier Lig karşılaşmaları izletti bize. Fakat ivme yükseleceğine giderek düştü. Bunda birçok sebep vardı. Kimse bariz hakem hatalarından bahsetmiyor. Verin penaltılarını, en az 3-5 puan daha ekleyin Beşiktaş’a bakalım ne oluyor? Ya A.Gücü maçındaki provokasyonlar. Ya da ardı ardına gelen sakatlıklar? İki stoperini üst üste iki maç bile oynatamadı hoca. Genç stoperlerle oynadı son maçlarını. Şu üçlü savunma ile de çok yıpratıldı. Sonra 4’lüye dönünce de neden bildiğinde ısrarcı değil diye eleştirildi. Alli ve Redmond’un “fırsat transferi” olarak alınması Beşiktaş’ın yapılanma stratejisine pek uymuyordu aslında. Hocanın onları oynatma ısrarı da son haftaların esas sorunuydu. Özellikle son 3 maçta alınan 1 puan sonun başlangıcı oldu. Belli ki hoca ipin ucunu kaçırmıştı. Artık yararlı olamayacağını düşünerek ayrılmak istedi. Tıpkı 40 yıllık bir Beşiktaşlı gibi.

ASIL HEDEF BAŞKA

Ismael’i gönderip kendi istedikleri ismi getirmek için pusuda bekleyenlere gün doğdu böylece. Ismael’in başarılı olmasını çok isteyen biri olarak benim de eleştirilerim tabii ki vardı. Sahada işler iyi giderken 5 oyuncu değiştirmek yanlıştı. Neredeyse takımın yarısını değiştirip bozuyorsun çünkü. Sezon başı işleyen A planı oturmadan B, C, D planlarına geçmeye de gerek yoktu. Bunlar zamanla düzelirdi. Ancak bilinçli veya bilinçsizce çok acımasız, haksız eleştiriler aldı Ismael. Ama eleştirilerin ya da saldırıların esas hedefi Beşiktaş’ın yeni girdiği “sağlıklı bütçe-sürdürülebilir başarı” yoluydu. Bu yolda onlara ekmek yoktu çünkü.

EMEĞE, ZAMANA YAZIK

Şu saatten sonra en azından Dünya Kupası arası beklenebilir ve yapılanmayı iyi sürdürebilecek daha deneyimli bir hocayla anlaşılabilirdi. Ama bu zor gözüküyor. Yönetim kalan 3 maçta olabilecek protesto korkusuna ve popülizme yenik düşmüş gibi. Buna göre verilecek her karar kulübün mevcut çürümüş sisteme boyun eğmesi demek. Beşiktaş’ın sıfır noktasına, hatta gerisine düşmesi demek. Dilerim bu olmaz. Yoksa harcanan o kadar emeğe, zamana yazık. Bugün bir isim ortaya atanlar yarın başkasının adı üzerinden kargaşa yaratır, inanın. Sağlıklı ve çağdaş futbol düzenini savunanların payına ise yine mücadele düşer.