\n

\n

Dün Galatasaraylı kardeşim Hayri Kozak’ın, mektubunu çok özetleyerek yayımladım.\n

\n

Hayri Kozak’ın babası Kamil Kozak 1950 yılında DP’nin Bolu Milletvekili olduktan sonra, 1954’te yeniden adaylığını koymadığından 27 Mayıs’ı birkaç gün gözaltında kalarak atlatmış. Ama Hayri, Yassıada’da mahkûm olmuş akrabaları Nezih Tütüncüoğlu, Servet Bilir’i Kayseri Cezaevi’nde ziyarete gitmiş, orayı yakından tanımış bir kişi.\n

\n

Onun, bu olaylara tepki olarak pek de âlâ, TSK’nin tasfiyesine alkış tutması, belki de Balyoz Davası’nı Yassıada’nın diğer askeri dönem yargılamalarının intikamı olarak görmesi beklenebilirdi. \n

\n

Oysa öyle olmadı.\n

\n

Yassıada’nın acısını ailesi içinde taşımış olan Hayri, Silivri’de olanlara destek vermedi; tam tersine, Silivri mazlumlarının yanında yer almayı yeğledi.\n

\n

Bu tavır normal mi?\n

\n

Yassıada’da özel bir mahkemenin yaptıklarının yol açtığı yıkımı yaşamış bir insanın şimdi askerle hesaplaşılmasına, başka bir deyişle Yassıada’nın intikamına karşı çıkması doğal mı?\n

\n

Bu soruyu çok kişiye sorabilir ve alacağımız yanıtla muhatabımızın zekâ ve kültür düzeyi hakkında oldukça sağlam bir fikir sahibi olabiliriz.\n

\n

***\n

\n

12 Eylül’ün sillesini yemiş insanlarda iki zıt tepkiyle karşılaşıyoruz.\n

\n

Birincisi, hakkında haksız suçlamalarda bulunulması, tutuklanması, belki işkence görmesi, adil olmayan bir yargı sonunda hapse mahkûm edilmesi sırasında, egemen olan giysi üniforma ve egemen olan kurum TSK’nin görüntüsünün arkasındaki gerçeği kavrayamayanlar, ki onlarda üniforma alerjisi ve TSK düşmanlığı hâkim oluyor.\n

\n

İkinci tepki ise hukuk ve demokrasi karşıtı girişimlere yöneliyor. Bu girişimler nereden gelirse gelsin, onlara karşı çıkıyor ve bir daha böyle olmaması için mücadele veriyor.\n

\n

Birinci tepkinin çok yüzeysel ve biraz da, biraz da ne söz, fazlasıyla aptalca olduğunu söylemek gerek.\n

\n

Çünkü birinci tepki zalimin yöntemine değil, giysisine yöneliktir. Onun için de hep yanılgıya düşmeye mahkûmdur.\n

\n

Kenanizmin, yöntemleri ve nedenlerini kavramadan, 12 Eylül’den süzülüp gelen tepkisiyle, yalnızca general giysisi görünce öfkelenen kişiye acımak gerekmez mi? Zulüm zaman zaman yöntem, zalim de zaman zaman giysi değiştirebilir.\n

\n

Zalimi, değişen yöntemlerin ve giysilerin ardından tanıyamayanlar hep ona ram olmaya mahkûmdurlar.\n

\n

Bunu başaramayanları, değişik giysili zalimler, eski zalimin giysisini hedef göstererek, dilediklerince güderler.\n

\n

***\n

\n

Oysa köprülerin altından sular akmıştır; bir zamanlar zalimin giydiği giysiyi bu kez başkaları giymektedirl Hatta koşullar o kadar değişmiştir ki zalimin üniforması, artık mazlumun giysisine dönüşmüştür.\n

\n

Bu durumda işin özüne bakmak yerine giysiye bakarak aldanmak dangalaklıktır.\n

\n

Özgür yaşamayı sağlayacak olan zulmün yenilmesidir.\n

\n

Zulüm zulümdür. Bunun üniformalısı ile sivili arasında hiçbir fark yoktur.\n

\n

Vesayet vesayettir, ona da demokrasilerde yer yoktur. Demokrasiler ne askeri vesayetle bağdaşır ne de sivil vesayetle.\n

\n

Yakın tarihi vesayet konusunda, maalesef bol örnekle dolu olan Türkiye’nin insanı vesayetin her türlüsünün eninde sonunda aynı sonucu verdiğini görmüştür. Umarım!\n

\n

Olayımıza dönecek olursak, askeri vesayet Yassıada özel mahkemesini doğurmuş, sivil vesayet de Silivri askeri özel mahkemesine can vermiştir.\n

\n

Sonuçta ikisinin de yöntemi aynıdır: Hukuksuzluk.\n

\n

Şimdi hukuksuzlukların birine karşı çıkarken öbürüne alkış tutmak “Benim darbem seninkinden daha iyidir!” demekten başka ne anlam taşıyabilir ki?\n

\n

Yassıada’nın acısı hâlâ içindeyken, Silivri’ye tepki gösteren, onun mazlumlarıyla dayanışma içinde olan Hayri kardeşimi ve onu Silivri dayanışmasında yalnız bırakmayan, eşi Geysu Kozak’ı kutlarım.

\n\n