ANALİZ Ankara’yı kızdıran oyalama

IŞİD’le mücadele yöntemleri ve bu amaç için desteklenecek örgütler konusunda iki müttefikin politikalarındaki ayrılık artık kökleşmiş durumda.

Türkiye yalnızca “oyalandığını” düşünmüyor. Bu oyalama sürecinde PKK güdümlü YPG’ye eğitim, teçhizat ve malzeme desteği Ankara’da sinirleri geriyor. Yetmiyor, tüm uyarılara karşın ABD, Fırat’ın doğusunda Türkiye sınırında gözlem noktaları oluşturuyor. ABD, kapalı kapılar ardında Türkiye’nin bakan düzeyinde yaptığı uyarıları dinlemiyor.

Bu da, “ABD bizim sınırlarımıza ve toprak bütünlüğümüze saygılı olduğunu söylüyor, ama uygulamaları çelişiyor” yakınmalarına ve öfkeye neden oluyor.

Münbiç takvimi

Bir diğer konu Münbiç. İki müttefik arasında 4 Haziran’da bir yol haritası imzalanmıştı. Türkiye’nin beklentisi 3, ABD’nin aklında ise 6 ayda uygulamaya konulması vardı. Görünen o ki takvim, ABD’nin kendince makul gördüğü süreyi de aşacak, hatta belki hiç uygulanmayacak... Türk dışışleri ve güvenlik bürokrasisi, Münbiç takvimiyle ilgili anımsatmalara “anlamlı ve zorlama gülümsemelerle” karşılık veriyor.

Konunun Uluslararası hukuk boyutu da ilginç. Müttefik ABD, komşu bir ülkede, Türkiye’nin terörist/tehdit, hatta varlık (bekaa) sorunu olarak gördüğü yapılanmayı eğitiyor. Son gözlem noktaların oluşturulmasıyla, Rakka ve Deyrrizor’a kadar genişlemiş bu yapının “Türkiye’ye karşı korunduğu” da düşünülüyor. Mevcut durum hukuktan çok, güçle açıklanabilecek durumda.
Peki Türkiye ile ABD, Suriye’de çatışabilir mi? Kimse buna ihtimal vermiyor, vermek istemiyor... ancak iki ülke ilişkileri asgari müttefiklik ilişkilerinin de altına inmiş durumda. YPG’den yoğun tehdit algısı Türkiye için, Suriye’de İran’ın giderek güçlenmesi ABD için en temel nedenler.
ABD, İran’ı dengelemek için YPG’yi güçlendirmekten vazgeçer mi, Türkiye mevcut durumu sineye çeker mi?

Açmazı yumuşatmak için diplomatik temasların sonuç vermediği en son Münbiç konusunda ortaya çıktı. Gerginliğe devam...