Yoz okyanusların ortasında yapayalnız ve çaresiz Mikronezya halkının tek ve tam bir özgürlüğü vardı; o da her canlı türü ya da biçimi dolgun, duruma uygun tüm cansız eşyalarla cinsel ilişki kurmaktı.

Cima özgürlüğünü hem Saray oligarşisi hem de ahali tepe tepe kullanıyor; varsıl ya da yoksul gençlerin de önü açılıyordu. 

Adadaki istibdadın ihale rantını iktidarla paylaşa paylaşa servet obezi olmuş Şeş Taahhüt Kumpanyası’nın iki numaralı müteahhidi Mikron Mikropiç’i zaten tanıyorsunuz. Tüm kallavi yozdaşları gibi küçükten politikaya alıştırmaya başladığı üstün zekâlı oğlu Senkron’u dini bütün bir Yollu ve rantsever bir Yolcu olarak yetiştirmeye çalıştığını da biliyorsunuz.

Yıllar yılları izlemiş, Senkron’un suratını kaplayan sivilceler artık delikanlılık çağına girdiğini gösteriyordu. 

Arkadaşlarıyla buluştuğu bir gece, eve sabahın dördünde döndü. Baba Mikron’un gözünü tabii ki uyku tutmamış, ilk kez böylesine geç kalan oğlunu endişeyle beklemişti. 

Senkron kapıda görününce “Hani en geç 12’de dönecektin? Bu saatte gelişini açıklamak için umarım geçerli bir nedenin vardır!” diye gürledi. 

Oysa mahdumun yüzünde güller açıyordu. Müjdeyi vermedi, adeta şakıdı:

“Babacığım ilk cinsel ilişkimi yaşadım!”

Yozdaş Mikron Makropiç, elbette cima özgürlüğüne de yandaştı. Yüzündeki kızgın ifade anında değişti, duygusallaştı, oğlunu kucakladı ve gözlerinde beliren bir damla yaşla: “Çok sevindim oğlum!” dedi. “Birer gazoz açıp oturalım, bana her şeyi anlat!”

Senkron, babasının coşkusundan rahatsız olmuş gibi kıpırdadı.

“Yani, gazoza varım da... Anlatmak birkaç gün sürecek!”