Dogmatizm (Bağnazlık)...
Bencillik...
Ben merkezcilik...
Din ve mezhep fanatizmi...
Irk ve milliyet fanatizmi...
Ötekileştirme...
Cehalet...
Cahil cesareti...
Yeteneksizlik...
Tutarsızlık...
Dalkavuklar...
Çıkarcılar...
Kültürsüzlük...
Birikimsizlik...
Ezilmişlik...
Öfke ve nefret...
Zulüm...
Kibir...
Megalomani...
Haksızlık...
Hukuksuzluk...
Hırsızlık...
Rüşvet...
Yağma...
Çevre ve doğa tahribatı...
Otoriterliği bile aşan bir totaliterlik...

***

Yukardaki olumsuz özelliklerin biri, bazıları veya hepsi bir kişiye, bir lidere, bir politikacıya, bir gruba veya bir partiye ait olabilir.
Türkiye’yi yönetenler, elbette bu özelliklerden arınmış liderleri ve partileri bir araya getiren, seçmen tarafından kabul görecek bir hükümet modeli arayacaklardır.
Bu arayışta, hem partiler hem de liderler açısından, geçmiş eylem ve söylemler, güvenilirlikler, demokratlıklar, vs. söz konusu olacaktır.
Tam bu noktada, partiler karşısında tarafsız olması gereken ama seçim kampanyası sırasında, hem AKP lehine propaganda yapan hem de sürekli başkanlık rejimini savunan Cumhurbaşkanı Erdoğan da sadece bu tutum ve davranışı dolayısıyla değil, parlamenter sistem içindeki rolüyle de resme dahil olmaktadır:
Demek ki, söz konusu koalisyon çalışmalarında 4 parti ve 5 lider söz konusudur.
AKP adına Davutoğlu ile koalisyon yapan parti Erdoğan ile de ortaklık yapmış olacaktır.
Üstelik bu iki lider, tam bir uyum içinde de değildir; farklı tutum ve davranışlar, değişik özellikler sergilemektedirler.
Tutum ve davranışlar, pazarlıklar ve uzlaşmalar söz konusu olduğundan dolayı, AKP’nin bu özelliği, koalisyonun kurulmasını kolaylaştırıcı değil, zorlaştırıcı bir faktör gibi görünmektedir...
AKP’yi iktidardan uzaklaştıran ve Erdoğan’ın başkanlık rejimine de “Hayır” diyen seçmen nezdinde, AKP ve Erdoğan ile koalisyon yapacak parti veya partiler de oy kaybedecektir.