Cumhuriyet kurulalı daha 7 ay bile olmamış; para yok, kaynak yok. Ancak ülkenin başında geleceği çok iyi gören lider, Maliye Bakanlığı’na direktif veriyor, gencecik Türkiye Cumhuriyeti’nin, savaştan yara bere almadan kurtulabilen 40 evladı, futboldan, güreşe, atletizmden, eskrime ve bisiklete kadar birçok branşta Paris 1924’e gönderiliyor. Genç Cumhuriyet’in genç Cumhurbaşkanı 43 yaşındaki Mustafa Kemal Atatürk biliyor ki, Kurtuluş Savaşı sonrasında tanınmanın, diplomatik yalnızlıktan çıkmanın yegâne yolu spor ve Olimpiyatlar. Hatta dönemin spor yöneticilerinin, “Efendim madalya alamayız” uyarısına modern Olimpiyatların kurucusu Baron Pierre de Coubertin’in sözüyle yanıt veriyor: “Olimpiyat Oyunları’na katılmak, madalya almak kadar kıymetlidir, komitenin kuruluş felsefesini okuyunuz.”

Evet 100 yıldır 5 halkanın peşindeyiz. Bu kez 54’ü kadın 102 kotamız var, 18 branşta ter dökeceğiz, güreş, okçuluk, tekvando, judo, cimnastik ve kızlara huzur verirsek Filenin Sultanları madalya getirebilir. Güreş, boks ve tekvandoda şov yapabilir Ay-Yıldızlı sporcularımız. “Attıklarını” vururlarsa atıcılıkta tarihteki ilk madalya gelebilir. Bunu biz söylemiyoruz; Paris 2024’ün veri bankası Nielsen sitesi boksta iki Buse’yi şampiyon adayı gösterdi. Güreşçi Buse ve Yasemin de öyle. Tekvandoda Nafia, Merve, Kübra. Yelkendeki kızlarımız bile “Neden olmasın?” dedirtecek havadalar. 

Ne güzel değil mi, spor erkek-erkil ruhtan kurtulmuş. Peki bu 102 sporcu nereden geliyor. 27’si Fenerbahçe’den, 11 sporcu İBB Spor, 10’ar sporcu ASKİ-ENKA, Galatasaray, Kocaeli Büyükşehir, Eczacıbaşı, Vakıfbank, Beşiktaş, Şavkar Cimnastik diye liste uzuyor. Yetiştirici rolünün yanı sıra performans sporcularına ciddi ödemeler yapan bu camialara teşekkür ediyoruz. Bu verilerin bir bölümünü spor insanı Kaan Ark sosyal medyada duyurdu; konvansiyonel medya Bakanlık uyurken! 

Gelelim Paris 2024’e; kent içi butik bir Olimpiyat. Eyfel’in altında plaj voleybolu var, Sen Nehri’nde dünkü açılış dahil türlü etkinlik. Öyle ki branş adı vermem madalya beklediğimiz bir branşın yöneticileri olimpiyat köyü yerine kent içinde ev tutmuşlar. Yaşamak istiyorlar Paris 2024’ü! Ancak Fransızları hararetli bir 15 günün beklediğini de söyleyelim. Açılış günü tren hatlarındaki sabotaj, futbol maçlarında sahaya giren seyirciler “Geliyorum” diyen sıkıntının işaret fişeği. Geçen hafta yazdık İsrailli sporcu ekstra korunmalı diye; eğer Münih 1972’nin tekrarını istemiyorsak. Yine sığınmacı, göçmen tabanlı olaylara da hazırlıklı olalım. Bir de şimdi oraları etkisine alan sıcak havalara!