1 Eylül 1936’da doğduğuma göre yıl hesabıyla bu yılın sonunda 88 yaşımı tamamlayıp eksik ya da fazla 89’uma gireceğim. Hedef 90! Doksandan sonrasına eksik ya da noksan karışamam. Ama içtenlikle söylemem gerekirse doksanımı görmek ve tamamlamak hevesindeyim. Öyle bir yaştayım ki bir saniye sonrasının garantisi yok. Saniye, saniye... Tık, tık, tık!

Bu yıl sonunu ve yeni yılbaşını özel ve güzel bir yazıyla kutlayamayacağım. Üzgünüm! Diyanet İşleri başkanının yılbaşı hutbesi ile mayınladığı alanı temizlemem gerekiyor.

Konuşmasının girişinde yedi düvele hamasi selam yollamakta:

“Selam olsun Saraybosna’ya, Kurtuba’ya, Bağdat’a, Kahire’ye, Sana’ya” ama bu ülkeninin yoksullarını, karnı aç uyumak zorunda kalan çocuklarını unutup “Tüm İslam beldelerine selam olsun” demekte ve sonra Müslümanlara nasihat faslı gelmekte, toplumun tamamının en az kendisi kadar bildiği kötülükleri saydıktan sonra yılbaşını aç karınla da eğlenerek kutlamak isteyen insanların üzerine bir el bombası atmakta

“Dinimiz ve medeniyetimizle hiçbir bağı olmayan, İslam dışı geleneklerden kalan figürlere özenmek, onlar gibi giyinmek, onlar gibi davranmak, inancımıza aykırıdır, yanlıştır. İşin en mantıksız tarafı ise insanları hak ve hakikate davet eden bir peygamberin doğumu, onun getirdiği değerlere aykırı olarak bazı aslı, esası olmayan isimlendirmeler bağlamında kutlanmak istenmesidir. Dolayısıyla helal haram ölçülerine riayet edilmeyen ve mahremiyet sınırlarını aşan her türlü eğlence ve davranış, inancımıza aykırıdır, günahtır. Ayrıca hangi sebeple olursa olsun, masumları katledenlere destek verenlerin sattıkları ürünlerle hediyeleşmek, Gazze şehitleri ve bu toprakları bize vatan kılan bütün şehitlerimizin kemiklerini sızlatacak kadar ağır bir vebaldir. Şu hususu da asla unutmayalım ki kötülüklerin anası olan alkolü, ocakları söndüren kumarı, aile ve toplumu temelinden sarsan zinayı, eşcinselliği, aklı ve iradeyi devre dışı bırakan uyuşturucu maddeleri, mutsuzluktan başka getirisi olmayan piyango ve diğer şans oyunları gibi haramları, yılbaşı kutlamaları da dahil hiçbir eğlence ve kutlama helal ve meşru hale getiremez.

Öyleyse aziz kardeşlerim, bizi biz yapan ve bizi ayakta tutan değerlerimize sımsıkı sarılalım. Dinimizde asla yeri olmayan batıl inançlardan, yanlış tutum ve davranışlardan kendimizi, ailemizi, gençlerimizi koruyalım. Unutmayalım ki Allah ve resulüne her haliyle tabi olanlar; dünyada huzura, ahirette de ebedi kurtuluşa ulaşacaklardır.”

Kuranıkerim tarafından kutsanan Hz. İsa’nın doğum gününü kutlayan Hıristiyan Noel kutlaması ile herhangi bir dinle ilgisi olmayan “laik” yılbaşı kutlamayı hince birbirine karıştıran Diyanet İşleri başkanının bu tuzağını dikkate almayalım ama 1982 Anayasası’nın DİB ile ilgili maddesini gözüne sokabiliriz: “Genel idare içinde yer alan Diyanet İşleri Başkanlığı, laiklik ilkesi doğrultusunda, bütün siyasi görüş ve düşünüşlerin dışında kalarak ve milletçe dayanışma ve bütünleşmeyi amaç edinerek, özel kanununda gösterilen görevleri yerine getirir” hükmünü ne yapacağız?

Sayın başkan hutbesinde “İslam medeniyetinin unutulmuş yönlerini ihya etme zamanıdır” diye buyurarak laik Türkiye Cumhuriyeti’nin vatandaşlarını, din adında, bir kültürel cihada zorlamaktadır. Laik devletin vatandaşları evrensel bir gelişme ve ilerleme bilinciyle insanların merhamet, duygu ve ahlakını geliştirmek varken neden (dinsel) bir iman ve azimle insanlığa önderlik etsin? “Yüce insanlık” ve evrensel hümanizma içinde dinler küçük bir yer tutar.

Diyanet İşleri başkanının Müslümanlığının kaç karat ettiğini lüks ve şaşaa düşkünlüğünü, dünya nimetleri sevdasını, yönetimini kirleten nepotizm ve kayırmalarla ölçebiliriz. Aslına bakarsanız bu yazıyı yazmak zahmetine girmemem gerekirdi. Söz konusu hutbeyi dinleyelenlerin ya da okuyanların dünyevi hazların peşinde koşan Ali Erbaş’ın hutbesini ciddiye alacağını aklıma bile getirmiyorum!

Ey ahali! Yeni yılın kutlu olsun! Diyanet İşleri başkanına inat öyle eğlen ki bu gece kutlayacağın 2025 yılı sana iyi davranıp mutluluk getirsin. Amiiinnn!