"Ey tatlı arkadaş toplulukları,
Hoşça kalın; uzaktaki evimizden birlikte yola çıkıp, ayrı ayrı, çeşitli yollardan geri dönüyoruz."(x)
Tarık Akan sonsuzluğa uğurlanırken, Manisa yolundaydım.

‘Bölünecek uykular, gidilecek çok deplasman vardı’...
Ama aklım o iyi insanlardaydı!

Hep iyi insanları örnek göstermişlerdi, kötülüğe, haksızlığa ve zorbalara karşı çıkmışlardı. “İyi insan olmanın” erdemini öğretmişlerdi..

Bir değil birkaç nesil onlarla büyümüştü!

Tatilde ‘Şehirlerin Sultanı’nı terk edenler, İstanbul’u tekrar zaptetmek için dönerken,

Beşiktaş Manisa’da ilk gölünü buluyordu. İki defa kaçıran Talisca 3’üncüde attı.

Patates tarlası kıvamında bir sahada top oynanıyordu!
Mesela, Cenk bencillik yapmayıp Quarasma’ya verseydi skor çoktan 2 olacaktı.

Hakemleri ‘yazmayalım yazmayalım’ da bu adamı nasıl yazmayalım..

Olcay gözünün önünde düşürülüyor. Pozisyon sarı kartlık, faul bile vermiyor. Arkasından Caner sarı kartlık faul yapıyor. Kart göstermiyor! İşte bu yüzden sıfatları “Hakem” ama asla maçlara “Hakim” olamıyorlardı!

Quaresma düşürülünce Beşiktaş soldan frikik attı. Kaleci topu tam yakalayacaktı ki aradan takım arkadaşı çıktı. Bu da kalecinin makus kaderi oldu. 2-0 oldu

Oğuzhan sakat, kalede Fabri vardı.
E, tabii doğa boşluk kaldırmıyordu.
Çünkü, sahaya çıkanlar takır takır top oynuyordu..

Bu hakemler bir tuhaftı doğrusu..

Mercello’yu itiyorlar, ama hakem devam diyerek rakibe gol fırsatı veriyordu.

Akhisar’ın da gole giden oyuncusu düşürüldü, faul bile vermedi Hakem..
Daha denilebilir ki!

Gökhan İnler’i dışarı alan Şenel Hoca, Adriano’yu oyuna soktu. .
Cenk’in yerine de Aboubakar girdi..
Neyse maç sona doğru yaklaşırken aklım “iyi insanlardaydı”!

O iyi insanlar da teker teker dönüş yolundaydılar..

Bir filmde bile “Kötü” adamı oynamadılar..
Kaç nesli “Mahmut Hoca” karakterindeki hocalar yetiştirdi!
Gidişlerine de onlar çok üzülüyordu..
Bu yüzden “iyi insan” olmak için her hangi bir dine ihtiyaç yoktu.
Beşiktaş 3 puanı alırken, benim aklım hala iyi insanlardaydı!

Ve, OC de İstanbul'a dönüşe geçer anam babam...
En Kalbi Muhabbetlerimle..
Ben Can; Orhan Can

(x) Catullus