Türkçe ve Latin harflerine geçiş ile “Düşünme yetimizi kaybettik” diyen iktidarın grup başkanvekili (cumhurbaşkanı yerine, yani) yapılmış Mahir Ünal hâlâ görevinde mi? Tabii ki! Cumhuriyetin 99. yılını kutlamakla meşgul! Cumhuriyet ve devrimleri sayesinde kazandığı rütbe ve maaşların keyfini sürüyor!

Mahir Ünal’a, biat ettiği (yani Atatürk Cumhuriyeti’ni ve devrimlerini reddettiği demek bu!) Osmanlı döneminde basılmış bir Türkçe gramer sözlüğü hediye ediyorum burada.

Yıl 1641. Yani IV. Murat padişah.. Kitabın, daha doğrusu sözlüğün adı “Dittionario Della Lingua Italiana-Turchesca” -Interprete: Giovanni Molino. Basılan yer Roma. Bugün bile kullandığımız sözcükleri ve deyimleri Latince harflerle okuyoruz. İnceler misiniz lütfen!

Orijinal kitap Floransa’da müzede. Kopyaları var. Türkiye’de de yakın zamanda bu kitap basılmış durumda. Kitap Türkçe ders kitabı olarak basılmış İtalya’da. 1670’lerde yine İstanbul’da yaşamış bir İtalyan bu kitabı kopya ederek ama üzerine eklemeler düzeltmeler yaparak yeni bir “sözlük” daha basmış.

(Kitabın orijinal sayfalarına ulaşmak için: https://books.google.com.tr/books?id=Uz26nZAsh_MC&printsec=frontcover&hl=tr&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false)

Bu sözlükler üzerine dilcilerimiz araştırmalar yapmış. Dahası Hacettepe’de yüksek lisans tezi bile yazılmış (Fatih Kara, 2021).

Avrupalı, İtalyanlar, Osmanlı’ya Türk, Türkiye, Türkçe olarak bakmışlar hep. “Anne Türkler geliyor” korkusu dile getirilmiş “Osmanlı” değil.

ŞÜKRAN BORÇLUYUZ!

Okurum Şinasi Akay dikkatimi çekerek dedi ki “Türkçemizin Latin alfabesi ile yazım tarihinin ilk kez Atatürk ile başladığını zannederdim. İtalya’da basılan sözlükteki Türkçe kelimeler o kadar güzel, basit anlaşılıyor ki. Atatürk 1928’de yeni alfabeyi oluştururken 21 harfli Latinceye yeni harfler ekleyip 29 harfle, Türkçe kelimelerin İtalyanca karşılıklarının iç hecelerindeki iki, üç heceli ifadeyi tek harfe indirgemiş. Merkezine insan hayatının, doğanın rutin işleyişindeki ses ve görüntülerin insanın beş duyu organı algılaması ile benzeştiği, kök olarak yaşamla bu kadar birbirine benzediği bir başka dil yok gibi. Örneğin, bir güzelliği, neşeyi, sevgiyi, sevgiliyi ‘gül’ kökü ile türetmiş, gideceği yönü ‘hayatının kaynağı güneşe dönerek kendi doğal duruşu’ ve varlığı ile özdeşleştirmiş, işte “doğ” terim kökü doğaya, yaradanına duyulan saygının bir köküdür. Bunu gerçekleştirenlere sadece şükran borcumuzu ifade etmeliyiz!”

‘TÜRKÇE ÖLMÜŞTÜR’

2014’te “Din Öğretimi Genel Müdürü” yapılan, köktenci Arap(ça)çı Nazif Yılmaz, bütün okullarımızı Arap dili (tabii dinciliği ile birlikte) istilasına çevirmek için çalıştı. İmam hatip okullarında Türkçe konuşulmasının yasaklanmasını savundu! “Türkçe ölmüştür” dedi!

O kadar radikal Türkçe düşmanı ki “Arapça öğretilirken ikinci bir dil kullanılmaması gerekir. Öğrenciler, öğretmenleri ile ancak Arapça diyalog kurabileceklerdir. Öğrenci teneffüslerde öğretmeni ile ancak Arapça konuşabilir. Ya konuşur ya da yanında tercüman getirir.”

Bu yılın başında da Milli Eğitim bakanı yardımcılığına terfi ettirildi, biliyorsunuz.

Türkiye, Türkçe, bu topraklarla sıfır ilgisi olanların istilası altında.

Hepsi çakma Osmanlı hayranı aynı zamanda. Osmanlı’yı Arabistan şeyhleri, kralları sanıyorlar. O zaman yaşasalardı, kafaları yerinde duruyor olur muydu, bilemiyorum.

MARAŞLILARA HAKARET

Levent Demir: Mahir Ünal’ın Cumhuriyet düşmanlığında geldiği nokta, temsilcisi olduğu K. Maraş kentimize de seçmenine de büyük bir haksızlık. K. Maraş, CUMHURİYET döneminde önemli sanatçılar, edebiyatçılar, düşünce ve fikir insanları yetiştirdi. TRT bunların yaşamlarını anlatan (Yedi Güzel Adam) adlı bir dizi hazırlatarak yayımladı; o bunları bilmez mi?

Söyleyene bakarken aynı zamanda söyletene de bakmalı. Mahir Ünal’ın bu “özel görüşü” mü sanıyorsunuz!?

Mahir Bey, Nazif Bey, hayırlı Cumhuriyetler ve Türkçeler!

(Kitabın kapağı.)