Yalanların sosyal yaşamda hiçbir zaman yer almaması gerekiyor. Ancak buna rağmen yalan söyleme alışkanlığı, bu konudaki gösterilen inatlaşma ve süreklilik son zamanlarda türettiğim bir terim olan yalan obezitesinin oluşmasına zemin hazırlıyor. Burada tanımlanan; ne kadar çok yalan varsa, o kadar çok yalanın alt grubu ortaya çıkar durumundan başka bir şey değildir elbette. Yalan obezitesi bir tür sosyal yaşam hastalığı haline dönüşürken buna karşı alınması gereken önlemleri bulmak zorlaşmaktadır. 

Akıl ve mantığın devreden çıktığı yerde başlayan çılgınlık, yalanla birleşince tüm dengeleri altüst ediyor. Sabırları zorlayan yalan söyleme alışkanlığı söyleyeni de o yalanı dinleyeni de etik ve ahlaki bir çıkmaza sürüklüyor. Acaba yalana neden bu kadar ihtiyaç vardır diye düşünürken yalanın ancak bir başka yalanla örtülebileceği gerçeğini unutuyoruz. Bir yalanın kaç tane doğru kavrayışı ve doğru anlayışı yok edebileceğini hesaba katmayan zihinler sorunların sorunlarla çözüleceği yalanına da inanmış gibi görünüyor.

ÇARELERİ ÇOĞALTMAK

Doğaya ve canlılarına uyumlu hareketlerin paylaşılması, etik ilkelerin değerlerle birleşmesi gerekirken gerçekten kopmuş bir sistemin varlığına inanılması, yalan söylemenin kolaylığıyla yalan obezitesine yeni bir kapı açıyor. İki dinle bir konuş anlayışından uzaklaşan, dinlemedikçe söylediği yalanı büyüten sistemlerin toplumlara verebileceği doğru bir öğüt yoktur. 

Belki de sosyal yozlaşmaların ve bunun karakterler üzerinde oluşturduğu aşınmaların derinleşmesinin sebeplerinden birisi de budur. Yalan obezitesinden kurtulmak için çareleri çoğaltmak gerekmektedir. Bu sorunun birey ve toplum üzerindeki tahribatını azaltabilmek için etik ve ahlaki değerler sisteminin gerçekçi ve doğru yoluna mutlaka kesin bir dönüş gerçekleştirilmelidir.

PROF. DR. ÇAĞATAY ÜSTÜN

EGE ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ