Türkiye ikinci tur cumhurbaşkanı seçimleri için pazar günü sandığa gidecek. Gidecek ama Twitter’dan son paylaştığım görüntüler toplumda ne kadar büyük bir rahatsızlık olduğunu ortaya koydu.

Katar’da oy kullanan Araplardan bahsediyorum. Orada oy kullananlar arasında mutlaka Türk devlet görevlileri, iş insanları, turistler de vardır. Zaten tutup da “Herkes Arap sadece Araplar oy kullanıyor” gibi bir şey demiyorum.

Fakat sorun şu ki Katar “emirlik” ile yönetilen petrol şirketi tarzında bir ülke. Cumhurbaşkanları filan yok. Bir tane meclis gibi “şûraları” var. 45 kişiden oluşuyor ve sadece 35’ini seçiyorlar. Onları da seçmeye yeni başladılar yani öyle genel bir seçimleri de yoktu.

Yani ülke desen ülke değil, millet desen millet değil.

Paylaştığım görüntülerde birçok Katarlı Arapların olması -ki diğer Arap ülkelerinde de benzer tablolar vardı, zoruma gitti. Türkiye Cumhuriyeti’nin kaderini belirlemeye hak sahibi olan insanların ana vatanlarında daha iki sene önceye kadar seçim bile yapılmıyordu.

Bu durum milli egemenliğimizi bir ev satın alanlar uğruna satmak demekten başka bir şey değil.

Kurtuluş Savaşı döneminde kanla kazandığımız, Lozan’da bilek güreşiyle aldığımız egemenliğimizden bahsediyoruz.

Gelişmiş ülkelerdeki vatandaşlık alma şartlarına baktım. Uzun çalışma dönemleri, akıcı konuşma dili, oturma şartları, çeşitli ödemeler, vergi yükümlülükleri bir dünya şey isteniyor sizden. Bizde ise “iyi ahlak sahibi olmak” şartı aranıyor.

Gururuma dokunuyor. Şu olayın fazladan altı üstü 1 milyon almak için yapılması acı veriyor. Ha bir de tabi Kanal İstanbul diye hiçbir zaman yapılmayacak bir proje üzerinden arsa spekülasyonu yaparak bunu gerçekleştirdiler. Düşünsenize “winwin” (kazan-kazan) resmen. Arazileri olduğundan çok yüksek değerlere Araplara sattılar. Bunun karşılığında hem para hem de oy kazandılar.

Katar’daki Arap’ın Kılıçdaroğlu’na oy vereceğini düşünmüyorsunuz herhalde.

Kanal İstanbul’da arazi alanları isim isim yazmıştım. Şirketler, 2009-2013 yılları arasında 656 bin metrekare arazi ve 65 tapu ile alım satım hareketinde bulunmuş. Fakat 2014-2018 tarihleri arasında bu veriler 7 kat artıyor ve 476 tapu 4 milyon 800 bin metrekare gibi inanılmaz bir artış sergilemiş.

Toplamda 26.7 milyon metrekare arazi el değiştirmiş. 2018’den sonraki satışlar buna dahil değil.

Suudi Arabistanlı işadamı Sulaiman Almuhaidib, Shurak Al Ajdad Gayrimenkul Turizm İnşaat ve Ticaret AŞ’nin sahibi Mohammad Almarzouq ile Khales Issam Almarzooq, Binsheikh İnşaat Turizm ve Dış Ticaret Limited Şirketi sahibi Nagi Binshakh, CANALHILL Gayrimenkul AŞ’nin sahibi Ahmad Nasser Alswaidan, Datum Turkey İnş. AŞ’nin kurucusu Masood Gheyath Mohammad Gyeyath, Noora Gayrimenkul sahibi Ahmed Humaid Matar Altayer, HAYA Gayrimenkul şirketinin kurucusu Bandar Abdulmohsen Alknaway...

Tüm bu isimler Kanal İstanbul arazilerini kapatan para babaları.

Üstelik Kanal İstanbul ayağına yeni bir dolap daha çevirmeye başladılar. Ocak ayındaki yazımda sormuştum “400 bin dolara kaç vatandaşlık alınır?” diye.

Biliyorsunuz Türk vatandaşlığına başvuru için satın alınması gereken gayrimenkulün değeri 250 bin dolardan 400 bin dolara yükseltilmişti. Trakya’dan toprak alan Araplar değerleme şirketlerine verdikleri rüşvetlerle arazi değerlerini bazı tapularda 244 kat artırarak 400 bin dolara denk getirmeye başladı. Yani 400 bin dolarlık olmayan bir tarla parçasını gösterip aslında 400 bin dolardan çok daha ucuza Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı oldular.

Çok uzatmayayım. Yani hani bunlar milliyetçi ya. İnsanların uğruna şehit oldukları arazileri böyle karaborsaya düşürüp uğruna dünyayla boğuştuğumuz vatandaşlığımızı, oy hakkımızı, egemenliğimizi üç beş kuruşa sattılar.

Hadi MHP senelerdir buna ses çıkarmıyor. Muhalefetin, seçim dışında bile ortalığı ayağa kaldırması gereken bu konuya, bu kadar eğilememesine anlam veremiyorum.

Bir yanda Araplara satılan topraklar diğer yanda buna karşılık satılan egemenlik haklarımız, diğer yanda Arap, Afgan ve Pakistanlı işgaline uğrayan şehirlerimiz.

Bir ülke daha nasıl işgal edilebilir?