Ölü yıkamayı hiç bilme. Ama ölüler hakkında bildiklerini de hiç unutma.
Evine bombalı paket gönderilenler...
Arabası havaya uçurulanlar...
Sokakta kurşunlananlar....
Bir otelde yakılanlar...
Cesedi çöpte, kuyuda, ormanda bulunanlar...
Cesedi bile bulunamayanlar...
Onları yıkamayı bilsen ne yazar, bilmesen ne yazar?
Öldürülmüş küçük çocuklar üzerinden yapılan siyasetler, başkalarının ölülerine hakaret eden siyasetçiler mideni bulandırsın.
İnsanı kul olarak gören ve hayvan gibi güden sistemlerden tiksin.
Ölü yıkamayı, evet bilme.
Ama tüm savaşların neden çıkarıldığını bil.
Silah ticaretinin neye mal olduğu hakkında ciddi fikirlerin olsun.
Savaş ekonomisinin kimlere yaradığını gör.
Derin ve sığ devletlerin elbirliğiyle nelere, neden göz yumduklarını anla.
Ve gördüğün, anladığın her şeyden, bunları değiştirmeye kalkışmayan, aksine korkudan ya da umursamazlıktan suskun kalarak düzeni onaylayan insanlar adına utan.
Evet, ölü yıkamayı bilme.
Hiç de öğrenme.
Ölüsünü polis getirdi...
Ölüsü çöplükte bulundu...
Ölüsü kayıp...
Ölüsü paramparça...
Ölüsü tanınmayacak halde...
Ölüsü karakolun bodrumunda...
Ölüsü cezaevinde...
Ölüsü günlerce sokakta...
Ölüsü...
Yıkamak ne!
Bu ülkede insanlar ölülerine sahip çıkabilme derdinde.
Sen okullarda ölü yıkamak değil, hayatta kalmak öğretilsin iste.
Çocuğunun ölüsünden çoktan vazgeçmiş; sadece kemiklerini bulmak, hiç olmazsa başına ne geldiğini öğrenmek için yıllardır sokaklarda olan insanlar, sorularının cevaplarını alsın ve artık evlerine dönsün iste.
Ülkeyi dini temelli eğitim veren okullarla donatma hevesinde olan iktidarın karanlık gölgesi artık bu ülkenin üzerinden kalksın iste.
Anadolu’daki laik bir ülkeyi, Ortadoğu’da Müslüman bir ülkeye dönüştürmeye çalışan zihniyetin saldırganlığından kurtulmak iste.
Hayata dair eleştirel sorular sormak yerine ölü yıkamayı öğretmeyi marifet sayan okullarla donattığı bir ülkede tahta kurulmaya hevesli bir padişahın hevesini kursağında bırak.
Bırak düşsün, devrilsin, gitsin.
Ölüler, merak etme, her koşulda “usulüne” göre yıkanır.
Ama dini eğitim alanların yönettiği bir ülkede dirilerden de “usulüne” göre yaşanması beklenir.
Sen “usulüne” göre değil, “insanca” yaşamak iste.
O yüzden ölü yıkamayı falan bilme.
Çocuklarına da sakın öyle şeyler öğretme.