Hiçbir devrimci lider, Gazi Mustafa Kemal Atatürk kadar yalnız olmamış, en yakın arkadaşları tarafından yalnız bırakılmamıştır.

Çünkü Atatürk’ün devrimciliği, Kurtuluş Savaşı’na dayanır ve ne yazık ki Kurtuluş Savaşı’nın, İsmet Paşa ve Fevzi Paşa hariç, bütün kahraman komutanları, Halifeci ve Saltanatçı olarak Cumhuriyete karşıdırlar.

Cumhuriyete muhalefet için kurulan Terakkiperver Cumhuriyet Partisi’nin kurucuları, Atatürk’ün en yakın arkadaşları olan kişilerdi:

Ali Fuat (Cebesoy) Paşa, Kâzım Karabekir, Refet (Bele) Paşa, Rauf (Orbay) Bey ve Adnan (Adıvar) Bey.

***

Bakın Atatürk “Terakkiperver (İlerici) Cumhuriyet Partisi ve En Hain Zihinlerin Ürünü Olan Programı” diye nitelediği bu Parti için NUTUK’ta neler diyor:

“Cumhuriyetçi ve terakkiperver (ilerici) oldukları izlenimi uyandırmak isteyenlerin, aynı bayrakla ortaya atılmalarının amacı, dini softalığı coşturarak, milleti, cumhuriyetin, ilerleme ve yenileşmenin tamamen aleyhine kışkırtmak değil miydi?

Yeni parti, dini fikirlere ve inançlara saygı perdesi altında, ‘Biz Hilafet’i tekrar isteriz. Biz yeni yasalar istemeyiz. Bizce Mecelle (dinden kaynaklanan yasalar) yeterlidir. Medreseler, tekkeler, cahil softalar, şeyhler, müritler, biz sizi koruyacağız; bizimle birlikte olunuz. Çünkü Mustafa Kemal’in partisi Hilafet’i kaldırmıştı. İslamiyete zarar veriyor. Sizi gâvur yapacak, size şapka giydirecektir’ diye bağırmıyor muydu!

Yeni partinin kullandığı formül, bu mürteci haykırışlarla dolu değildir denilebilir mi?

Bakınız efendiler, bu formül taraftarlarından birinin daha çok evvel (10 Mart 1923 tarihinde) asılmış Cebranlı Kürt Halit Bey’e yazdığı mektuptaki şu cümlelere:

‘İslam âleminin kalıcılığının sebebi olan esaslara hücum ediyorlar.’ ‘Bu husustaki açıklamalarınızı arkadaşlara da okudum. Hepsinde gayretin artmasına neden oldu.’ ‘Batılılaşmak, tarihimizi, uygarlığımızı kaybetmeyi zorunlu kılar.’ ‘...Hilafet kurumunu yıkmak, dindışı bir hükümet kurmayı düşünmek, hep İslamın geleceğini tehdit edecek etkenleri oluşturmaktan başka bir sonuç veremez.’ 

Efendiler, olgular ve olaylar dahi gösterdi ve kanıtladı ki Terakkiperver Cumhuriyet Partisi programı en hain zihinlerin ürünüdür.

Bu parti, ülkede suikastçıların, mürtecilerin kalesi, ümidi, dayanağı oldu. Dış düşmanların, yeni Türk Devleti’ni, taze Türk Cumhuriyeti’ni yok etmeye yönelik planlarının kolayca uygulanmasını hizmete çalıştı. Tarih, ‘tertiplenmiş, genel, irticai’ olan Şark İsyanı’nı (1925’teki Şeyh Sait isyanı) inceleyip araştırdığı zaman, onun önemli ve belirgin nedenleri arasında Terakkiperver Cumhuriyet Partisi’nin dini vaatlerini ve Doğuya gönderdikleri sorumlu sekreterlerinin örgütlerini ve kışkırtmalarını bulacaktır.”

***

Değerli okurlarım, Cumhuriyet karşıtlarının, “İkinci Cumhuriyetçilerin”, “Yetmez ama Evetçilerin” ve onların esin kaynağı olan İdris Küçükömer’in düşünce kaynakları Atatürk karşıtlarının kurduğu Terakkiperver Cumhuriyet Partisi’ne kadar (hatta daha da gerilere) uzanır...

Ne kadar hazin!