Normalde size bu hafta sergi açtığım Miami Artweek’ten izlenimlerimi yazacaktım. Ama mümkün olmadı... Çünkü biz insanlar, maalesef bu evrenin en büyük organize maganda kulübüyüz. Bildiğiniz gibi çok acı olaylar yaşadık yine geçen hafta...

İzlediklerimizin haricinde, kim bilir daha neler yaşanıyor sınırlarımızda...

Trafik zorbalarına, erkek şiddetine, kadın ölümlerine, çocuk sömürülerine ve hayvan işkencelerine karşı yasaların değişmesi, cezaların en ağır şekilde artırılması gerekiyor. Bizi yıllardır salak yerine koyarak, kamuoyu tepkisini dindirmek için bu canileri 48 saat içeri alıyor, sonra arka kapıdan dışarıya bırakıyorlar. 

Verilen minik cezaları bile azaltmak artık adalet sisteminin bir parçası olmuş durumda. Lütfen 31.03.2022 tarihli makalemi tekrar okuyun!

Gelelim geçen hafta yaşananlara...

Cumhurbaşkanının senelerdir yaptığı açıklamalardan, çıkarılan yasalardan, 8. maddeden, medya propagandalarından, algı operasyonlarından, nefret söylemlerinden, HAVRİTA’dan, Twitter’daki sohbet odalarından, fişlenen ırklardan bugüne kadar geldik. 

Mamak’ta çıkan görüntüler, hayvanseverlerin her şeyleriyle duruma el koymaları, belediye çalışanları tarafından yolu kesilen, parmağı kırılan, demir kapı arasına sıkıştırılan, tartaklanan hayvanseverler, hekimler, avukatlar... 

Birkaç saat sonra da Konya’daki dehşet görüntüleri ortaya çıktı. Mamak Barınağı’nın kapısındaki birçok hayvan hakları savunucusu gece yarısı arabalara atlayıp Konya’ya gitti. Tabii ki içeri alınmadılar, 4 otobüs çelik kuvvet geldi, yollar kapatıldı, insanların ancak küçük bir kısmı ertesi gün içeriye alındı. Saatlerce yapılan temizlik hiçbir şeyi gidermemişti. 4 binin üstünde köpek, 500 kadar kedi, büyük-küçük ırk, yavru, hasta, yaralı, sakat fark etmeksizin iç içe bırakılmışlardı. Açlıktan birbirlerini yiyen köpeklerin travmasını atlatamadan, barınağa giren hayvanseverlerin kendi çişlerini içen köpekleri görünce geçirdiği sinir krizlerine şahit olduk. İnsanlar yeniden çıkarıldı, yeniden çelik kuvvet, yeniden içeride çalıştırılan iş makineleri ve dışarı çıkan kamyonlar... 

Nedeni belli oldu, yaklaşık 1 saat ileride olan başka bir barınağa atılan canlar bu kamyonlarla götürüldü. Konya Barınağı’nın önünde ters kelepçeyle göz altına alınan insanlar... Direnen dernekler... Günlerce verilen uğraş, edilen kavgalar, valilikle toplantılar sonucu güzel insanların barınaktan çıkarttığı canlar, belki ilk defa başı okşanan köpekler gördük. 

En sonunda bir siyasi çıkıp konuyu Meclis’e taşıdı. Özgür Özel, Tarım Orman Komisyonu’nda bir alt komisyon kurularak barınak denetlemelerinin parlamentoya bağlanmasını önerdi. Türkiye’de 1380 belediye var, 1200’ünde barınak yok. Olanların da durumu ortada. Samsun, Odunpazarı, Ümraniye, Hatay ve bütün barınaklarda yaşanan diğer olayları, Mardin’deki balyozlu görüntüleri, Hakkâri’deki zavallı tilkiye yapılanları görmelisiniz. Üzülmeli, kahrolmalı ve değişime ortak olmalısınız. Sistem değişmeli. Yerel yönetimler gönüllülerle birlikte çalışmalı. Kısırlaştırmalar düzenli yapılmalı ve hayvanlar sonrasında alındıkları yerlere geri bırakılmalı. Aksi devam ettiği sürece asla ve asla hayvanların çektiği eziyetler bitmeyecek. 

Kısa vadede ise Konya Barınağı’ndaki canları çıkaran dernek ve kişilere destek olmalıyız. Instagram’daki hesaplardan iletişime geçebilirsiniz. Mesela, @köpekvelisiii çoğu yavru 50’nin üzerinde köpek ve kediyi tedaviye aldı; @pawguard Seydişehir Bakımevi’nin tamamını aldı; @patiizi06, @cancanpaticiklerr, @cemrepck, @bnydn, @angelfarmsanctuary, @silivricanları, @patiparkpaw ve niceleri her zaman her canın yardımına koşuyorlar. Düzenli olarak destek olmamız lazım. Ayrıca tabii ki eğer ki ömrünün sonuna kadar ailemizin bir parçası haline gelecekse, gerekli sözleşmelerle bu çocukları sahiplenmemiz ve yaşamlarını artık sevgi ile geçirmelerini sağlamalıyız.

Son sözüm bütün değerli hayvan hakları savunucularına: AKP iktidarı nasıl başladı hatırlıyorsunuz değil mi? 1994’te aydınların tüm uyarılarına rağmen birleşmeyen sol yüzünden. Lütfen aynı hataya düşmeyin ve kavgalarınızı bir kenara bırakın. İnanın, düzelmesi gereken bu sistem her birimizin, tüm ilişkilerimizin çok çok ötesinde ve üstünde bir öneme sahip.